Τώρα που φαίνεται ότι όλα παίρνουν το δρόμο τους, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου για την υπόθεση που συγκλόνισε και δικαίως τη χώρα, ενώ για μια ακόμη φορά – ως γίνεται συνήθως – “δίχασε” την “κοινωνία” του διαδικτύου.
Το φρικτό έγκλημα στα Γλυκά Νερά με τα χέρια του φονιά να πνίγουν τη νεαρή μητέρα δίπλα στο μικρό της κοριτσάκι, αφού νωρίτερα στραγγάλισε το σκυλάκι, μας έκανε πολλούς να χάσουμε τον ύπνο μας… Και μετά να βγάλουμε χολή για ότι κινείται και ότι “πετάει”. Παρεξηγήθηκαν επαγγέλματα, ιδιότητες, ξεσηκώθηκαν συλλογικότητες που μάχονται υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλα, τόσα πολλά, που έφτανες σε σημείο να ξεχνάς εκείνη τη ψυχή που τη σκότωσε ο άνδρας της, δίπλα στο μωρό της…
Η υπόθεση “Γλυκά Νερά”, η οποία θα μπει στη λίστα με τα πιο φρικτά εγκλήματα που έγιναν στη χώρα, σε οδηγούσε κατά την εκτίμησή μου, σε μια και μοναδική συνισταμένη, που δυστυχώς δεν σχολιάστηκε, δεν αναλύθηκε, δεν συζητήθηκε ΠΟΥΘΕΝΑ στο διαδικτυακό “δικαστήριο”. “Μιλήστε στα παιδιά σας! Ακούτε τα παιδιά σας! Αφήστε να σας λένε τα πάντα, σα να είναι ό,τι πιο σημαντικό ακούτε εκείνη τη στιγμή! Δώστε τους χώρο, χρόνο και δικαίωμα να αισθάνονται ισότιμα μέλη στην οικογενειακή εστία”.
Η κοινωνία δεν θα σταματήσει να θρέφει “τέρατα”. Βρείτε τα, όσο είναι νωρίς. Εντός, ή εκτός του οικείου σας περιβάλλοντος. Σκληρό; Αληθινό.
Δεν θα μείνω λοιπόν, στους σκληρούς χαρακτηρισμούς και τις βίαιες διακρίσεις που έγιναν με αφορμή το έγκλημα στα Γλυκά Νερά, για να μάθουν οι γυναίκες να αγαπούν και φτωχά πλην τίμια παιδιά με μαύρα νύχια και βρώμικα ρούχα, εκτός από τους όμορφους, πλούσιους και “ιπτάμενους” ξανθούς… Ούτε στα δημόσια σχόλια – “εκτρώματα” για την καταγωγή του θύματος που δεν ταίριαζε στην “ιερή” Ελληνική νοοτροπία.
Αν θέλουμε μια κοινωνία που να μην έχει άλλες “Κάρολαιν”, δολοφόνους με “αγγελικό πρόσωπο” και άλλα “Γλυκά Νερά”, κάνουμε “μακροβούτι” σε πνεύμα, σώμα και ψυχή.