Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, τ. υπουργού
Σε μιά εποχή όπου παντού αναζητείται μια καινούργια συναρπαστική ηγετική φυσιογνωμία φαίνεται πως κάποια πράγματα αρχίζουν να παίρνουν τον δρόμο τους. Το αξιοπερίεργο είναι πως οι καταλυτικές εξελίξεις διαδραματίζονται στην Γερμανία. Κατι που κανένας δεν φαίνεται να περίμενε. Μια χώρα που, τα μεταπολεμικά κυρίως χρόνια, οι πολιτικές εξελίξεις προκαλούν χασμουρητά δείχνουν τα πράγματα να δημιουργείται κάτι εντελώς καινούργιο.
Η προσωπικότητα που ταράζει τα νερά κι’ αναστατώνει την κοινή γνώμη είναι η Σάρα Βάγκενεχτ. Το κόμμα της, με το καθόλου ευφάνταστο όνομα “Συμμαχία της Σάρα Βάγκενεχτ” (BSW), δείχνει να σαρώνει στις περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις και να απειλεί την κυριαρχία του κατεστημένου (Χριστιανοδημοκράτες, Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθεροι Πράσινοι) και την ανεχόμενη δεξιά Εναλλακτική (Alternatif fur Deutchlsnd). Τι ξεχωρίζει το πρόσφατα συσταθεν BSW απο όλους τους άλλους; Η ιδιαίτερη πολιτική του πλατφόρμα. Που δονει σπαντήσεις σε πολλά αδιέξοδα που ταλανίζουν τις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες αλλά και η τόλμη και αθυροστομία της ηγέτιδάς του που αποφασίζει να πεί τα πράγματα με το όνομά τους και να μην χαιδεύει αυτιά.
Η “Σάρα”, όπως αποκαλείται χαιδευτικά απο τους οπαδους της που την λατρεύουν η Βάγκενεχτ εχει εισάγει μιά ασυνήθιστη αμεσότητα στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας που είναι ασύλληπτη για τους αντιπάλους της. Ολοι τους την αποκαλούν λαικίστρια, ενώ τα κόμματα της Αριστεράς καταφευγουν στις γνωστές καταγγελίες περι “ακροδεξιάς”. Χωρίς πλέον να μπορούν να πείσουν πολλούς, πέραν των φανατικων τους οπαδούς. Η Σάρα προέρχεται απο την Αριστερά και πολλά από τα επιχειρηματά της εχουν καθαρά αριστερό πρόσημο. Σε πολλούς βέβαια αυτό ηχεί οικείο και τους διευκολύνει να ομιλούν περί εθνικοσοσιαλισμού (nazionalsozialismus = nazi). Κατι όμως που όλοι της Αριστεράς είχαν φροντίσει όλα αυτά τα χρόνια να καταχωνιάσουν στα βάθη της λήθης. Πως δηλαδή οι Ναζί είχαν αριστερές – σοσιαλιστικες καταβολές. Και το θυμήθηκαν (βολικά) ξανά τώρα.
Ομως η σύγχρονη κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Η Σάρα τώρα παντρεύει ορισμένες αντιλήψεις της Αριστεράς (κοινωνική προστασία, συλλογικές διαπραγματεύσεις, κάποιες παροχές σε ευπαθείς ομάδες κα) με καθαρά φιλελεύθερες αντιλήψεις (μείωση φόρων λιγότερες κρατικές παρεμβασεις στην οικονομία, ιδιωτικοποιήσεις κα) και με ριζοσπαστικες λύσεις σε καυτά τρέχοντα ζητήματα (πάταξη μουσουλμανικής διείσδυσης μεσω προσφυγικών, υποτίθεται, ροών, επίθεση στην παράνοια της κουλτούρας woke κα). Αυτο το μείγμα πολιτικής δινει σε πολυ κόσμο απαντήσεις σε ζητήματα για τα οποία αγωνιά και ανησυχεί.
Η επιτυχία της Σάρα βρίσκεται ακριβώς εκεί. Κατόρθωσε νσ συνθέσει μιά πολιτική πλατφόρμα που ακουμπάει καθημερινές ανησυχίες των πολιτών με στοιχεία αριστερής κοινωνικότητας και δεξιού ρεαλισμού. Η αναζήτηση λύσεων σε αριστερές συνθηματολογίες συνιστά πολιτική φαινάκη. Και σίγουρο διαβατήριo για πορεία σε πολιτικό αδιέξοδο.
Μήπως το μέλλον όλων βρίσκεται σε μιά παρόμοια σύνθεση;