Διαβάζω τις διαδικτυακές αγωνίες των πρώην και νυν κυβερνητικών, για το έργο και την τύχη του, όμως:
Ο νέος υπουργός παρέλαβε μια κατάσταση προβληματική σε ότι αφορά το έργο.Το που θα πάει το πράγμα και τι προθέσεις έχει, θα το δείξει άμεσα ο χρόνος.
Πώς όμως φτάσαμε από την κατασκευή του έργου, τμήμα του, να το έχει αναλάβει ο κύριος Βοσκοτόπια και να υπάρχει εμπλοκή;
Είναι ένα ερώτημα, άσχετα αν το έργο έπρεπε να γίνει με μια ή πολλές εργολαβίες.
Οι υποτιθέμενες εργασίες εγκαινιάστηκαν, κατά τον πατροπαράδοτο προεκλογικό τρόπο, σε μια περιοχή μάλιστα που η μελέτη και η κατασκευή είναι προβληματική.
Τι απαντούν οι πρώην κυβερνητικοί γι αυτό;
Γνώριζαν τα προβλήματα που δημιουργεί η κατασκευή του έργου στην Κάτω Αχαΐα και τον Αλισσό αλλά και μέχρι το Μιντιλόγλι;
Συγκεκριμένα: ανύπαρκτη πρόσβαση στη πόλη της Κάτω Αχαΐας, τρίτο αστικό κέντρο του Νόμου,διχοτόμηση μιας περιοχής ιδιαίτερης ομορφιάς, καμία πρόβλεψη για τα υδραυλικά έργα (ζήσαμε πρόσφατα τις πλημμύρες αντίστοιχα σε Δρέπανο και Ιόνια οδό). Δυσκολίες μετακίνησης στο βοηθητικό οδικό δίκτυο των παράπλευρων οδών κλπ. Ζητήματα που ακόμα και ένας φοιτητής με στοιχειώδεις γνώσεις οδοποιίας τα αντιλαμβάνεται.
Αν κάποιος δικαιούται να ομιλεί από το προηγούμενο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι ο Ανδρέας Παναγιωτόπουλος ο οποίος είχε δημόσια, σαφή θέση υπέρ της Νότιας χάραξης (Μαζι με όσους συμμετείχαν στην πρωτοβουλία της Νότιας χάραξης),εξ αιτίας της εμπλοκής του με την τοπική αυτοδιοίκηση και της γνώσης του προβλήματος.
Ας μας απαντήσουν οι πρώην κυβερνητικοί ,γιατί απέρριψαν την νότια χάραξη ή τουλάχιστον σιώπησαν;
Οι σημερινοί τοπικοί κυβερνητικοί οφείλουν να αναδείξουν το πρόβλημα διότι και το γνωρίζουν και φραστικά έχουν τοποθετηθεί για τα παραπάνω. Να δούμε λοιπόν, είναι συνεπείς με τις δεσμεύσεις τους;
Δέκα χρόνια ακούμε το περιβόητο:
Όχι άλλες καθυστερήσεις,θα χαθούν τα χρήματα και έργο δεν γίνεται.
Αυτό όμως, δεν είναι δικαιολογία μπροστά στην υποχρέωση χιλιάδων κατοίκων να αναγκάζονται να διατρέχουν μια απόσταση 7+7 επιπλέον χιλιομέτρων( οι κάτοικοι της Κάτω Αχαΐας) για να κάνουν χρήση της νέας οδού και μάλιστα μετά διοδίων. Ποιά λογική αειφορίας το λέει αυτό;
Μέτωπο λοιπόν για να γίνει το έργο αλλά με ειλικρίνεια και ουσιαστική υπεράσπιση των τοπικών κοινωνιών.
Τέλος, η σιωπή των μόλις εκλεγμένων, Δημοτικών αρχών για το θέμα οσο εξακολουθεί να υπάρχει, είναι όχι μόνο προβληματική αλλά οδηγεί και σε άλλες σκέψεις.