Για άλλη μια φορά η Ελλάδα ζει τον εφιάλτη της φωτιάς και το δράμα της καταστροφής. Η «Πολιτεία» έχει γράψει επανειλημμένως εκτενή ρεπορτάζ για τις ελλείψεις, τα προβλήματα, τις ανάγκες των πυροσβεστών.
Για τις υποδείξεις τους, σε μια προσπάθεια να βελτιωθεί το αποτέλεσμα που μάχονται να φέρουν κάθε φορά που μια πυρκαγιά ξεσπά και απειλεί τα δάση ή κατοικημένες περιοχές. Για την καλυτέρευση της υποδομής που απαιτείται ειδικά στην περιοχή της Πάτρας και της Δυτικής Ελλάδας, όπως τη δημιουργία 2ουΠυροσβεστικού Σταθμού στην Πάτρα, αφού ενώ λογίζεται ότι η πόλη διαθέτει τρεις, εν τούτοις ο ένας είναι γραφεία επιτελικών, ο άλλος το πλωτό σκάφος στο λιμάνι, ενώ μόνο ο τρίτος, αυτός στην Ναυαρίνου, είναι ο μοναδικός ετοιμοπόλεμος και μάχιμος.
Εκείνο που όμως ποτέ δεν είχαμε κάνει – κι ίσως αυτό έπρεπε να ήταν το πρώτιστο μέλημα κάθε δημοσιογράφου – είναι να μιλήσει απευθείας με τους αληθινούς «πρωταγωνιστές». Τον… Γιώργο, τον Πέτρο, τον Παύλο, τον γείτονα που περνά δίπλα μας στο καφέ της γειτονιάς για να πάρει τον καφέ του και λίγο μετά βρίσκεται στο πύρινο μέτωπο για να σώσει τα δάση μας…
Την αφορμή μας έδωσε μια φωτογραφία που τράβηξαν πατρινοί Πυροσβέστες, εξαθλιωμένοι, στα καμένα της Καλλιθέας, μετά από μια ακόμα άνιση και επικίνδυνη μάχη που έδωσαν. Ο Γιώργος Καριώτης δέχτηκε να μας μιλήσει για ό,τι κάθε Πυροσβέστης σκέφτεται και νιώθει.
Ένα… «γράμμα» σταλμένο απευθείας μέσα από την κόλαση της φωτιάς!
ΕΝΑΣ ΑΟΡΑΤΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
Όσα σκέφτεται, νιώθει και θέλει να μας πει κάθε Πυροσβέστης…
του Υπαρχιπυροσβέστη Γεώργιου Καριώτη
« Η δουλειά-λειτούργημα του Πυροσβέστη είναι άκρως αντιφατική.
Είναι το πιο όμορφο επάγγελμα, καθώς μπορεί να γίνεις ο λόγος που θα σωθεί μια ανθρώπινη ζωή, ένα ζώο, ένα δέντρο.
Από την άλλη γνωρίζεις πως δεν θα κληθείς ποτέ για κάτι καλό. Ή άνθρωπος θα κινδυνεύει ή φύση ή περιουσία.
Έτσι λοιπόν παράγοντες όπως η εκπαίδευση, η ψυχραιμία, η πείρα, το φιλότιμο λειτουργούν συνεργατικά ώστε να φέρουν εις πέρας το κάθε συμβάν.
«ΓΙΝΕΣΑΙ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ ΠΛΑΣΜΑ»
Είναι ουκ ολίγες οι φορές που έχουμε δεχτεί ερωτήσεις από πολίτες για το πώς αντέχουμε – σωματικά και συναισθηματικά – να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με δυσάρεστα περιστατικά.
Η απάντηση είναι σχεδόν πάντα ίδια. Αυτόματοι μηχανισμοί ενεργοποιούνται και σε μετατρέπουν σε ένα υπεράνθρωπο πλάσμα. Ένα πλάσμα που σπεύδει να σώσει ό,τι σώζεται.
Σίγουρα καθ’ οδόν υπό τους ήχους της σειρήνας η αισιοδοξία κυριαρχεί, αλλά είσαι έτοιμος να αντικρίσεις το οτιδήποτε. Φτάνεις, βλέπεις, κρίνεις και επεμβαίνεις.
Επιστρέφεις, βγάζεις τη στολή-πανοπλία σου και γίνεσαι ένας καθημερινός άνθρωπος, προσπαθώντας να μην κουβαλάς τίποτα εντός σου. Άλλες φορές είναι εφικτό, άλλες θέλει το χρόνο του.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ…
Τα καλοκαίρια δυστυχώς είμαστε όλοι μας θεατές δυσάρεστων καταστάσεων βλέποντας μέρος της φύσης μας να καταστρέφεται. Σίγουρα πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο, όπως η κλιματική αλλαγή, η πρόληψη, οι καθαρισμοί, όπου στα δυο τελευταία έχουν πραγματοποιηθεί σημαντικά βήματα εξέλιξης.
Παρόλα αυτά δεν θέλει εφησυχασμό, αλλά προσοχή και τήρηση των μέτρων.
Εμείς θα είμαστε αδιάκοπα δίπλα σε όποιον και ό,τι μας χρειάζεται, έτσι ώστε και οι επόμενες γενιές να απολαύσουν αυτό που απολαμβάνουμε κι εμείς ».
Ποιος σκέφτεται την φροντίδα τους;
Αλλά σ’ όλα αυτά τα άκρως σημαντικά και συγκινητικά που ένας Πυροσβέστης μας λέει, εκφράζοντας κάθε συνάδελφο του, παρακινούν τη σκέψη στο πιο πρακτικό μέρος των πραγμάτων. Όπως, λόγου χάρη, στις ανθρώπινες ανάγκες που έχουν αυτές οι «πυροσβεστικές μηχανές». Ποιος μεριμνά για τη σίτιση, ενδυνάμωση, ξεκούραση, τον ύπνο τους, όταν μια πυρκαγιά διαρκεί για 24ωρα ολόκληρα; Διότι σημειωτέον, οι Πατρινοί Πυροσβέστες δεν πηγαίνουν μόνο στις φωτιές της Πάτρας, ούτε οι Αθηναίοι μόνο στις Αθήνας τις πυρκαγιές. Άπαντες μετακινούνται και διαμένουν στα λεωφορεία της υπηρεσίας! Και θυμίζουμε την έλλειψη ειδικών οχημάτων μεταφοράς προσωπικού που προσφάτως είχε θίξει στην εφημερίδα μας ο Πρόεδρος της Ένωσης των Πυροσβεστών Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων, Βασίλης Φερτάκης. Όταν μιλούσε για την έλλειψη μεταφορικών μέσων που να διασφαλίζουν την αλλαγή βαρδιών, έστω. Με αποτέλεσμα όποιος μεταβεί σε άλλη περιοχή να παραμένει εκεί για όσο χρειαστεί!
«1 κιλό πρόληψης ισούται με 1 τόνο καταστολής»
Μια ακόμα πτυχή που αφορά γενικότερα στις πυρκαγιές στη χώρα, είναι κατά πόσον επενδύουμε τελικά στην πρόληψη τους. Διότι αυτό που αποκάλυψε ο πρόεδρος των Εθελοντών Πυροσβεστών Δυτικής Ελλάδας, Γεράσιμος Παναγόπουλος, μιλώντας την περασμένη Τετάρτη στη ραδιοφωνική εκπομπή «Δελτίο Θυέλλης» του συναδέλφου Γιώργου Καρβουνιάρη, ήταν ότι… δυστυχώς σε αυτόν τον τομέα είμαστε πολύ πίσω. Όταν μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε: ««1 κιλό πρόληψης ισούται με 1 τόνο καταστολής». Ο ίδιος έφερε στο «φως» στοιχεία που αφορούν ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ (άνω των 810 εκατ. ευρώ) που όπως είπε «δεν έχουν αξιοποιηθεί αναλόγως στην Ελλάδα» σε συνάρτηση με τον κίνδυνο των πυρκαγιών που είναι πολλαπλάσιος. Αυτό που προκάλεσε αίσθηση απ’ όσα υποστήριξε, ήταν ότι από όλες τις Περιφέρειες της χώρας μόνο μία, της Κεντρικής Μακεδονίας, εντάχτηκε σε σχετικό πρόγραμμα πρόληψης!