« ΡΙΟΛΟΣ – Τα Πανηγύρια 1950-1980 »
Κείμενα : Τότα Βαβαρούτα και Νεοκλής Δημόπουλος
Βίντεο : Κώστας Νιφορόπουλος
« Χρόνια πολλά το πανηγύρι μας, συγχωριανοί! Θυμάμαι… Από την παραμονή έρχονταν οι παιχνιδάδες, έστηναν τους πάγκους ( ο ένας μπροστά στο μαγαζί του Αθ.Γκριντέλα και ο άλλος μπροστά ή απέναντι από το σημερινό φαρμακείο), άπλωναν την πολύχρωμη πραμάτεια τους μπροστά στα θαμπωμένα παιδικά ματάκια… Είχε έρθει η μέρα που περίμενα ολοχρονίς! Έσπαζα τον πήλινο κουμπαρά και ψώνιζα συνήθως τσίγκινα ή πλαστικά μουσικά όργανα και φιγούρες του καραγκιόζη! Με αυτά θα παίζαμε και θα γλεντάγαμε με τα παιδιά στη γειτονιά για πολύ καιρό! Χαρά και ευτυχία! » ( Τότα Βαβαρούτα )
……………………………..
«ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΣΑΣ»
23/9 : Ιωάννου Προδόμου, Σύλληψις… λέει το ημερολόγιο. Πανηγύρι στριμωγμένο στο τέλος του καλοκαιριού και στις αρχές του φθινοπώρου, όταν η μέρα έχει κοντύνει (κάτι η νηστεία τ’ Αγιαννιού, κάτι ο βίος στους ληνούς…). Ασβεστωμένα σπίτια και αυλές, ανοιχτές πόρτες και πάγκοι παιχνιδιών φωταγωγημένοι με ασετυλίνη, η δική μου Disneyland… Φοράμε τα καλά μας… Περαντζάδα στην «πλατεία» με κέρματα στην τσέπη… Το σφαγμένο αρνί – ο πανηγυργιώτης – περιμένει τους μουσαφίρηδες, που καταφτάνουν με κάθε μέσον… «Χρόνια πολλά το πανηγύρι σας!». Σαλιωμένα φιλιά και αγκαλιές που σε πνίγουν… Γλέντι και χορός σχεδόν μέχρι πρωίας. Σπασμένα γυναικεία τακούνια, κοκκινισμένα πρόσωπα, ιδρώτας και έξαψη. Τ’ ακροδάχτυλα κλέβουν αγγίγματα… Ο ζύθος ρέει άφθονος και το ψητό στο λαδόχαρτο…Πλανόδιοι φωτογράφοι αιχμαλωτίζουν τις στιγμές σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Ποζάρει αγέρωχη η αθωότητα! Ηλεκτρισμένα δημοτικά τραγούδια, ξεπεσμένοι μουσικάντηδες και χορεύτριες, φάλτσα κλαρίνα και τεράστια μεγάφωνα, γύφτοι με νταούλια. Χαρτούρα, παραγγελίες και καυγάδες άνευ λόγου και αιτίας (δεν είχα μάθει τίποτα για τους Κοεμτζήδες τότε)… Όλα για πρώτη φορά εκεί.. Προσπαθώ να μυηθώ στον κόσμο των μεγάλων, αλλά ο λόξυγκας από την μπίρα μπερδεύεται με τον τσιγαρόβηχα… Και τα κορίτσια που δεν καταχτήθηκαν να απωθούνται με ψευδώνυμα στα διαλυτήρια των επιθυμιών των εφήβων… Την επόμενη μέρα μαζεύουν τα κομματιασμένα γυαλιά και η ξεθυμασμένη μπίρα ζαλίζει ακόμη τα ρουθούνια. Τα πιτσιρίκια μαζεύουν τα «τσιγκάκια» και οι οργανοπαίχτες φορτώνουν τα σύνεργα και φεύγουν γι’ αλλού… Ξαναγυρίζουν στο κάθε μέρα… ( Νεοκλής Δημόπουλος ).