ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Η αυθόρμητη και ανιδιοτελής εξέγερση των φοιτητών και της νεολαίας στο Πολυτεχνείο, το Νοέμβριο του 1973, αποτελεί ύψιστο παράδειγμα θυσίας του λαού μας, που εξέφρασε δυναμικά την αντίστασή του κατά της καταπίεσης και του παραλογισμού ενός αυταρχικού-χουντικού καθεστώτος.
Μιας θυσίας που μετασχημάτισε την οργή και την απελπισία των Ελλήνων σε προοπτική ελπίδας. Μέσα από εκείνο τον αγώνα κερδισμένοι βγήκαμε όλοι, αλλά κυρίως το δημοκρατικό πολίτευμα, που έγινε ισχυρότερο.
Και αυτό αποτελεί για μας ιερή παρακαταθήκη, καθώς η ενίσχυση της Δημοκρατίας είναι ένας αγώνας, τον οποίο οφείλουμε να δίνουμε και να κερδίζουμε καθημερινά.
Ο εορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου δεν είναι απλώς μια γιορτή μνήμης, αλλά ένα μήνυμα ελπίδας, ευθύνης και στάση ζωής που πρέπει να σηματοδοτεί κάθε φορά τον αγώνα για κοινωνικές αλλαγές ακόμα κι αν κυριαρχεί η κρίση και η απαισιοδοξία. Γίνεται επίσης αφορμή να μεταφέρουμε στη νέα γενιά τα μηνύματα εκείνης, επαγρυπνώντας ώστε να μην εμφανιστούν καταστάσεις τόσο δύσκολες όσο εκείνες που έζησε ο λαός μας κατά την 7χρονη δικτατορία».
Τιμώντας , τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, τιμούμε τη στάση ζωής τους, τις αξίες τους το πρότυπο συμπεριφοράς τους.
Στεκόμαστε με σεβασμό και τιμή σε όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για την εδραίωση της Δημοκρατίας στην πατρίδα μας.