Θλίψη. Σαν να ξεκόλλησε ένα κομμάτι από τα χέρια και την ψυχή μας, μόλις μάθαμε ότι «έφυγε» Βαγγέλης Σωτηρόπουλος. Ο συνάδελφος που άφησε ανεξίτηλο στίγμα στην τοπική αθλητική δημοσιογραφία, έφυγε ήσυχα από τη ζωή σε ηλικία 68 ετών. Και η είδηση του θανάτου του, δεν μπορούσε παρά να συγκλονίσει όλους εμάς που εργαστήκαμε για χρόνια μαζί του, στα διπλανά γραφεία.
Ο Βαγγέλης ήταν σχεδόν ο πρώτος που καλημερίζαμε κάθε πρωΐ και σχεδόν ο τελευταίος που καληνυχτίζαμε λίγο πριν τα βαθιά μεσάνυχτα. Και τις Κυριακές, θα περνούσαμε πάντα μια βόλτα από το Ψαροφάι, όπου ο ίδιος συνέχιζε το 7ήμερο εβδομαδιαίο του δημοσιογραφικό ταξίδι, με την έκδοση της αγαπημένης του Πάτρα Σπόρ.
Πόσοι και πόσοι συνάδελφοι, που σήμερα κάνουν καριέρα σε τοπικά και αθηναϊκά μέσα ενημέρωσης, δεν έκαναν τα πρώτα τους βήματα δίπλα στον Βαγγέλη Σωτηρόπουλο. Και παντα είχαν να θυμούνται ότι η «Πάτρα Σπόρ» όπως και η κοινή τους πορεία στην «Πελοπόννησο» και την «Γνώμη» αποτέλεσε σχολείο για τον δύσκολο δημοσιγραφικό τους δρόμο.
«Καλημέρα μανούλα μου, έχε υπ΄όψη σου ότι η πρώτη σελίδα είχε λάθος, ευτυχώς που το είδα» ήταν μία από τις αγαπημένες του ατάκες και την ξεστόμιζε γεμάτος περηφάνεια γιατί αυτός είχε σώσει την παρτίδα της έκδοσης.
Κι εκεί, ανάμεσα στη συνηθισμένες τριβές με τους δημοσιογράφους και τους εργαζόμενους στο ατελιέ, το κλίμα ζεσταινόταν με τις προβλέψεις για τα αποτελέσματα τω αγώνων των Ευρωπαϊκων και των Ελληνικών Πρωταθλημάτων. «Έπεφτε μέσα» ο Βαγγέλης. Άλλωστε οι γνώσεις του και η εμπειρία του δεν σου άφηναν κανένα περιθώριο να μην τον συμβουλευτείς.
Περνούσε ατέλειωτες ώρες στο γραφείο. Δεν είχε άλλες προτεραιότητες πάνω από τη δουλειά.
Ένα όμως δεν διαπραγματευόταν. Την Βραδινή Σαββατιάτικη εξοδο με την οικογένεια του.
Κομψός, με την γραβάτα να είναι δεμένη πάντα «στην τρίχα» και μόνιμο περιτύλιγμα την ζακέτα ή το πουλόβερ του, ο Βαγγέλης ήτα το «σήμα κατατεθέν» , ο κινητήριος μοχλός της εργασίας.
Και αξέχαστες θα μείνουν σε όλους μας οι βραδιές των «άσσων της Πάτρας Σπορ, που για χρόνια τιμούσαν με την παρουσάι τους μεγάλοι αθλητές και καταξιωμένοι καλλιτέχνες.
Πώς να τον χαιρετίσουμε σήμερα; Είναι δύσκολος ο αποχωρισμός. Μα εμείς θα του το πούμε απλά: «καλό ταξίδι Ευάγγελε, και όποτε κρίνει ο Θεός, θα τα ξαναπούμε»