Στους παλιότερους είναι οικείες οι φωτογραφίες ( και τα χρώματα ) που έχουν αναρτηθεί. Θυμάμαι το κάρο του Θανάση του Γκριντέλα να «αναπάυεται», στην αυλή του, όπου παίζαμε μικροί. Το κάρο του νουνού μου Γιάννη Ν. Βαβαρούτα, να κουβαλά νερό ( ιαματικό ), από του Γκέρμπεσι….
Δείτε : http://psychogiou.blogspot.gr/2012/12/blog-post.html , το αφιέρωμα στην καροποιΐα στη ΒΔ Πελοποννήσου, οπού μεταξύ άλλων αναφέρεται : « Το μαγαζί το είχαμε από τότε που παντρεύτηκα, απ’ το ’24 μέχρι τα προχτές! Το μαγαζί μας δεν ήτανε [γνωστό, είχε πελάτες] μόνο εδώ στην Αντραβίδα αλλά στο Ριόλο, στο Καγκάδι, στη γΚυπαρισσία, στη Ζαχάρω [όλη τη ΒΔ Πελοπόννησο], παντού εστέλναμε κάρα…. Στην Αμαλιάδα τα φτιάναμε, δεν είχε τυπογραφείο τότε στα Λεχαινά. Και έβγαλε λοιπόν [ο άντρας της] τα προγράμματα και τα μοίρασε στα χωριά. Στερνά, από του Ριόλο, από του Καγκάδι, από την Απιδώνα, από το Μετόχι, απ’ ούθε ήθελες, ήβρεσκες κόσμο! Εκαλάριζε να πούμε η δουλειά, η καροποιΐα. Και μπορήγανε να ντα βγάλουνε πέρα οι μαστόροι; Εκείνος [ο άντρας της] έπιανε το σιδηρουργείο: αλέτρια, αξίνες, λισγάρια, κόσες, ό,τι πεις, το ’φτιανε…..».
[ 1) Από ανάρτηση της Tota Vavarouta [ « Δεκαετία του ’30. Ο παππούς μου ανάμεσα στις κόρες του (Ελενη Ντίνος , Μαρίκα Βαβαρούτα-Πετροπούλου και Μάρθα Βαβαρούτα) και ο πατέρας μου (και Νίκος ) παιδάκι πάνω στο κάρο..» ]. 2) Από ανάρτηση της Καιτη Τσουρούλα [ Σπύρος και Κατίνα Καρδάρα ] 3) Από το αρχείο του Χρύσανθου Παπαγεωργακόπουλου, 4) Κάρο στα κλασσικά χρώματα και 5) Καροποιείο στην Αχαγιά (μάλλον του Αβράμη) ]
πηγη: Ομάδα ΡΙΟΛΟΣ / FB / Κώστας Νιφορόπουλος