ΕΠΙΚΕΑΦΑΛΗΣ ΑΚΙΔΑ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΔΣ
Τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή τα εγκαίνια του Μουσείου Μπελογιάννη στην Αμαλιάδα, γίνεται πολύ συζήτηση για το πρόσωπο του ιδίου του Νίκου Μπελογιάννη, για τις ιδέες του και την κληρονομία του.
Έξω λοιπόν από τις αντιπαραθέσεις και τις εφήμερες διαπιστώσεις, για εμάς των μετέπειτα γενιών, έχει αξία σμιλεύοντας το παρελθόν,να το αποτυπώσουμε όσο γίνεται περισσότερο κοντά στις παραμέτρους που το διαμόρφωσαν προκειμένου να μπορέσουμε να βγάλουμε σωστά συμπεράσματα.
Η ιστορία του Ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος σίγουρα είναι μεγάλη, ηρωική αλλά και τραγική. Η δίκη Μπελογιάννη δεν αποτελεί μόνο κομμάτι της ιστορίας του ΚΚΕ είναι κομμάτι της ιστορίας του τόπου και η έκβασή της, καθοριστικός παράγοντας της μετέπειτα πορείας της χώρας μας.
Θα πρέπει να θυμηθούμε πως η εποχή της δίκης αυτής, χρονικά απέχει λίγο από την λήξη του εμφυλίου στη χώρα μας με ότι αυτό συνεπάγεται για νικητές και ηττημένους. Η δίκη διεξάγεται σε μια περίοδο όπου παγκοσμίως έχει ξεκινήσει ο ψυχρός πόλεμος. Μαζί με την νίκη της Κινέζικής επανάστασης που άλλαζε τους διεθνείς συσχετισμούς- δίπλα ακριβώς- έχει ξεσπάσει και ο πόλεμος της Κορέας. Βόρεια της Ελλάδας υπάρχουν οι νεαρές τότε Λαϊκές Δημοκρατίες και στη χώρα μας ο Αμερικανικός παράγοντας έχει πλέον κάνει αισθητή την παρουσία του ήδη από τον εμφύλιο συμβάλλοντας στην οικοδόμηση ενός κράτους όπου θα εξυπηρετεί τις επιδιώξεις του στην ευρύτερη περιοχή.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, στις 20/12/1950 ο Νίκος Μπελογιάννης συνελήφθη ως μέλος του ΚΚΕ, το οποίο ήταν παράνομο από τις 27 Δεκεμβρίου του 1947, σύμφωνα με τον Αναγκαστικό Νόμο 509/1947. Ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης κατά των Γερμανών με τον ΕΛΑΣ και στέλεχος του ΔΣΕ.
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε τον Οκτώβρη του 1915 στην Αμαλιάδα. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο, μετακομίζει στην Αθήνα όπου και αποφοιτά από την Νομική σχολή Αθηνών. Από μικρή ηλικία έχει μπει στους κόλπους της Αριστεράς, αρχικά ως μέλος της ΟΚΝΕ και το 1934,γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Τον ίδιο χρόνο συλλαμβάνεται και το 1936 καταδικάζεται ερήμην, σε δύο χρόνια φυλάκιση και εκτοπίζεται στην Ίο.
Κόντρα σε ένα «λαμπρό μέλλον» όπως θα το χαρακτήριζαν οι «φιλήσυχοι» πολίτες της εποχής, το οποίο μάλιστα προέκυπτε από τις σπουδές του, ο Μπελογιάννης έχει κάνει την επιλογή του, θα μπει πιο ενεργά στην παράνομη κομματική δουλειά, σε συνθήκες σκληρές και απάνθρωπες. Η Κατοχή, θα τον βρει στις φυλακές τις Αίγινας. Αργότερα θα μεταφερθεί στην Ακροναυπλιά, μετά βαριά άρρωστος στο Χαιδάρι και έπειτα στο νοσοκομείο ‘Σωτηρία’. Το 1943, θα αποδράσει και θα στελεχωθεί στο ΕΑΜ Πελοποννήσου. Εκεί τίθεται υπεύθυνος του εντύπου “Ελεύθερος Μοριάς” και αργότερα του εντύπου “Ελεύθερη Αχαΐα”, με το ψευδώνυμο Πέτρος Φλογαΐτης.
Το 1947, μεταπηδά στην Στερεά Ελλάδα ως πολιτικός επίτροπος της 10ης Μεραρχίας του ΔΣΕ. Στις σκληρές μάχες του Γράμμου, το 1948, θα τραυματιστεί στο χέρι. Αργότερα θα βρεθεί με τους άλλους πολιτικούς πρόσφυγες του ΔΣΕ, στο Μπουλκές. Τον Ιούνιο του 1950, επιστρέφει κρυφά στην Ελλάδα. Σκοπός της επιστροφής του Μπελογιάννη στην Ελλάδα είναι η ανασυγκρότηση των οργανώσεων του παράνομου ΚΚΕ στην Αθήνα, που είχαν διαλυθεί από τις συλλήψεις και τις εκτελέσεις πολλών στελεχών τους κατά την διάρκεια καθώς και μετά το τέλος του εμφυλίου.
Την περίοδο της σύλληψης του Μπελογιάννη στη χώρα μας, διεξάγεται σε πολλά επίπεδα ένας αγώνας. Από την μια η προσπάθεια του ιδίου, να υλοποιήσει την κατεύθυνση δημιουργίας ενός αριστερού μετωπικού πολιτικού φορέα αποσκοπώντας ταυτόχρονα στην άσκηση πίεσης για την εφαρμογή των µέτρων ειρήνευσης. Από την άλλη υπάρχει το μέτωπο μεταξύ Αμερικανών, στρατού,θρόνου, πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, προκειμένου να συντριβεί η κομμουνιστική επιρροή µε κάθε μέσο. Η δίκη του Μπελογιάννη θα δημιουργήσει ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης με διεθνείς προεκτάσεις. Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο θα γίνει σύμβολο ελευθερίας κι αγώνα.
Αυτή τη δίκη και την εποχή, έρχεται να φωτίσει και να εξερευνήσει το βιβλίο, «’Ετσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα – Πλήρη πρακτικά και ιστορικό των δικών Μπελογιάννη – Τα σήματα Βαβούδη» που κυκλοφορεί το από τις εκδόσεις «Τόπος», σε επιμέλεια, Σπύρου Σακελλαρόπουλου και έρευνα, Γρηγόρη Σακελλαρόπουλου.
Η έκδοση αυτή Παρουσιάζει για πρώτη φορά τα πλήρη πρακτικά των δύο δικών του Ν. Μπελογιάννη και των συντρόφων του, μεγάλο μέρος από τα σήματα Βαβούδη, τα υπομνήματα μετατροπής της θανατικής ποινής των Μπελογιάννη, Μπάτση και Καλούμενου σε ισόβια κάθειρξη, σχολιασμό για τον τρόπο διεξαγωγής καθώς και το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο πραγματοποιήθηκαν οι δίκες.