Συστηθείτε στους αναγνώστες μας.
Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και από το 1977 είμαι μόνιμος κάτοικος Πατρών. Σπούδασα Θεολογία στο Α.Π.Θ. και παράλληλα περάτωσα τις σπουδές μου στη Βυζαντινή Μουσική αποκτώντας το Πτυχίο και το Δίπλωμα. Μετά τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις εργάστηκα ως Γραμματέας στην Ιερά Μονή Πετράκη της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών επί τριετία και από το 2003 εργάζομαι ως Καθηγητής Θεολόγος M.A.Th. στα Αρσάκεια Σχολεία Πατρών διδάσκοντας το μάθημα των Θρησκευτικών στο Γυμνάσιο και το Λύκειο. Είμαι επίσης κάτοχος MASTER Θεολογίας, ενώ η διπλωματική μου εργασία είχε ως θέμα το ιστορικό της ανεγέρσεως του νέου Ι.Ν. Αγ. Ανδρέου Πατρών.
Μας είπατε ότι έχετε σπουδάσει Βυζαντινή Μουσική. Εξ όσων γνωρίζουμε είστε και Ιεροψάλτης στον νέο Ναό του Αγ. Ανδρέου.
Ναι είναι αλήθεια! «Πώς να το κρύψωμεν άλλωστε!» Η βυζαντινή μουσική με ηρεμεί ενώ συνάμα είναι μέσο προσευχής, όχι μόνο προσωπικά αλλά και όλων των συμμετεχόντων στη Θεία Λατρεία. Στον Αγ. Ανδρέα ψάλλω από τον Νοέμβριο του 2016. Προηγουμένως, από τα παιδικά μου χρόνια έψαλλα στην Αγ. Τριάδα Ζαρουχλεΐκων, αρχικά ως Λαμπαδάριος και μετέπειτα ως Πρωτοψάλτης.
Παράλληλα ασχολείστε ενεργά και με τα κοινά της πόλης μας, ενώ στις επικείμενες Αυτοδιοικητικές εκλογές είστε υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας.
Από το 2010, όταν και ενεπλάκην για πρώτη φορά στις Δημοτικές Εκλογές, ασχολούμαι εκ των έσω με τα κοινά της πόλης. Βέβαια με την πόλη μας όλοι μας ασχολούμαστε καθημερινά, από τη στιγμή που ζούμε και εργαζόμαστε σε αυτήν. Απλά κάποιοι πιο ενεργά από τους άλλους. Και αυτό είναι πιστεύω το λάθος που κάνουμε όλοι. Είμαστε εύκολοι στην κριτική του άλλου, ενώ την ίδια στιγμή δεν αναρωτιόμαστε τι κάνουμε εμείς ως απλοί πολίτες για την πόλη μας. Από τα πιο απλά. Το παρκινγκ αίφνης και το διπλοπαρκάρισμα των οχημάτων προκειμένου να πιούμε καφέ… Επανέρχομαι στα της πολιτικής. Το 2010 και το 2014 ήμουν υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος. Στις εκλογές του 2014 ήμουν πρώτος επιλαχών και τον περασμένο Ιανουάριο ορκίστηκα Δημοτικός Σύμβουλος και επικεφαλής τής Παράταξης «ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ» στην οποία συμμετείχα, μετά την παραίτηση τού κ. Ανδρέα Παναγιωτόπουλου. Θέση την οποία, έως τη λήξη τής θητείας μου, θα υπηρετήσω με ζήλο προς το συμφέρον τής πόλης και των συμπολιτών μου.
Έως τότε όμως μεσολαβούν οι εκλογές της 26ης Μαΐου, όπου αυτή τη φορά αποδεχόμενος την πρόταση τού νυν Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας κ. Απόστολου Κατσιφάρα και εκ νέου υποψήφιου, κατέρχομαι ως υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος Π.Ε. Αχαϊας.
Γιατί ενταχθήκατε στη συγκεκριμένη παράταξη;
Εξετίμησα την εντιμότητα του κ. Κατσιφάρα. Μάλιστα το επιτυχημένο έργο του και η συνέπεια των λόγων του ήταν οι λόγοι συστράτευσης μαζί του, για τη συνέχιση τής έως τώρα επιτυχημένης ομολογουμένως πορείας της συγκεκριμένης παράταξης. Νομίζω ότι έτσι θα βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου με τη διάθεση προσφοράς και τις όποιες γνώσεις και ιδέες μου, προκειμένου να κάνουμε τον τόπο μας ακόμα καλύτερο! Γιατί, πιστέψτε με, η περιοχή μας, ο νομός μας είναι αξιοζήλευτος με πλούσιο γεωφυσικό αλλά και πολιτιστικό κάλλος.
Γιατί ζητάτε την ψήφο μας;
Ζητώ όχι απλώς την ψήφο των συμπολιτών και συμπατριωτών μου. Ζητώ να με εμπιστευτούν. Να εμπιστευτούν ότι θα τηρήσω στο ακέραιο τον λόγο μου, το να υπηρετήσω τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο. Τον άνεργο, τον άστεγο, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τον εργαζόμενο και τον εργοδότη. Θέλω να μπορώ να τους κοιτάζω στα μάτια και όταν δεν είμαι μαζί τους να λένε κάτι καλό για εμένα.
Τι θα αλλάζατε σε μια νύχτα, αν μπορούσατε;
Μακάρι να είχα ένα μαγικό ραβδάκι και όχι σε μια νύχτα αλλά με ένα άγγιγμα να μπορούσα να αλλάξω πολλά! Εκτιμώ όμως ότι αυτό που λείπει από την κοινωνία μας είναι η ειλικρίνεια. Όταν υπάρχει ειλικρίνεια έπονται όλα τα άλλα. Ξέρετε, ανήκω στη γενιά που ακούσαμε πολλά «θα», τα οποία αργότερα έγιναν ένα τίποτα. Αυτό και μόνο είναι το βασικότερο που πρέπει να αλλάξουμε σε μια κοινωνία. Νωρίτερα σας μίλησα για εμπιστοσύνη. Πώς είναι δυνατόν να σε εμπιστευτεί ο άλλος, όταν τα λεγόμενά σου και κυρίως οι πράξεις σου δεν είναι ειλικρινείς;
Ποια είναι η προσωπική σας φιλοδοξία;
Προσωπική μου φιλοδοξία; Το να γίνομαι κάθε λεπτό που περνάει καλύτερος άνθρωπος. Αν αυτό το πετύχω, θα μπορώ με τις όποιες δυνάμεις μου να κάνω και τον άλλο καλύτερο. Να κάνω καλύτερο τον τόπο μου, βάζοντας πάντα μπροστά το κοινό συμφέρον, πάντα με ειλικρινή αγάπη!
συνέντευξη στην εφημερίδα “Πελοπόννησος”