Το ελικόπτερο κυριολεκτικά καρφώθηκε στο έδαφος. Η καμπίνα μετατράπηκε σε μια άμορφη μάζα. Μεταλλικά τμήματα και κυρίως το τμήμα της μηχανής προκάλεσαν ακαριαίο θάνατο στους τέσσερις αξιωματικούς. Η μόνη που βγήκε ζωντανή σαν από θαύμα είναι η αρχιλοχίας Βασιλική Πλεξίδα.
Μίλησε και περι΄γραψε σε μια πρώτη κατάθεσή της τα όσα συνέβησαν τα τελευταία δευτερόλεπτα πριν τη μοιραία πτώση.
“Πετούσαμε χαμηλά” είπε και έδωσε ένα πρώτο στίγμα για την μοιραία πορεία. Ο καιρός δεν ήταν καλός “πέσαμε σε ομίχλη” λέει η αρχιλοχίας “η ορατότητα ήταν χαμηλή ως μηδενική”.
Κάπου εκεί και υπό ακραίες συνθήκες έγινε το κακό.
“Το ελικόπτερο ακούμπησε στα καλόδια της ΔΕΗ”, λέει η Βασιλική Πλεξίδα, “όλα έγιναν σε κλάσμ,ατα του δευτερολέπτου. Με την πρόσκρουση στο έδαφος έχασα τις αισθήσεις μου”.
Όλα δείχνουν μετά από αυτή την περιγραφή πως ένας συνδυασμός έφερε το μοιραίο.
Η πτήση ήταν χαμηλή, τα όργανα του ελικοπτέρου δεν έδιναν τις απαραίτητες ενδείξεις για να μπορέσουν οι χειριστές να αποφύγουν την πρόσκρουση με τα καλώδια, η ορατότητα φαίνεται ότι έπεσε απότομα και για κάποιο διάστημα η πτήση ήταν σχεδόν τυφλή καθώς τα παλιά όργανα πλοήγησης δεν βοηθούν ιδιαίτερα.
“Όταν ύστερα από ώρα βρήκα ξανά τις αισθήσεις μου ήταν σαν να ζω σε ένα εφιαλτικό όνειρο” λέει για τις πρώτες στιγμές μετά το δυστύχημα η νεαρή υπαξιωματικός “ είχα αφόρητους πόνους σε όλο μου το σώμα” περιγράφει… Ήταν οι πρώτες στιγμές, όταν ακόμη δεν γνώριζε το μέγεθος της καταστροφής, ούτε ακόμη ήταν σε θέση να καταλάβει ότι όλοι οι υπόλοιποι γύρω της ήταν νεκροί. Οι μαρτυρίες για εκείνες τις στιγμές συγκλονίζουν.
Ο τρόπος με τον οποίο έπεσε το ελικόπτερο το οποίο μοιάζει να καρφώθηκε με το μπροστινό μέρος δεν άφησε κανένα περιθώριο. Από την πρόσκρουση που ήταν σφοδρή λόγω και της ταχύτητας του ελικοπτέρου η μηχανή αποκολλήθηκε και διέλυσε την καμπίνα.
