ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΑΚΙΔΑ
Τα εργαλεία “Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο” (ΓΠΣ) και “Σχέδιο Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης” (ΣΧΟΟΑΠ) του Ν-2508/97, αφορούν τη ρύθμιση των πόλεων των οικισμών της χώρας, αλλά, σε αντίθεση με τα ισχύοντα γενικά πολεοδομικά σχέδια(Γ.Π.Σ.), στον Ν-1337/83, καλύπτουν μια διευρυμένη γεωγραφική περιοχή η οποία, κατά κανόνα, συμπίπτει με τα όρια της πρώην Καποδιστριακής πρωτοβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης .Ο Δήμος Δυτικής Αχαΐας βρίσκεται ήδη στη διαδικασία διαβούλευσης της β’-β1 φάσης του ΣΧΟΟΑΠ της Δημοτικής Ενότητας Δύμης. Η ολοκλήρωσή της θα αποτυπώσει οριστικά της χρήσεις γης στον πρώην Δήμο Δύμης. Η μέχρι τώρα διαβούλευση, προβληματικότατη ως προς την διαδικασία της θα επιφέρει στο μέλλον τριβές, αφού οι δημότες θα ανακαλύπτουν τις χρήσεις γης εκ των υστέρων.
Το μελετητικό γραφείο που εκπονεί την μελέτη ακολουθεί το” ριζοσπαστικό σενάριο”, διαπιστώνοντας πως σήμερα η χώρα ανακάμπτει και έχει ξεπεραστεί η κρίση. Αναφέρει χαρακτηριστικά στην μελέτη ότι: “η χώρα ανακάμπτει και σταματά η οπισθοχώρηση του βιοτικού επιπέδου που ραγδαία επιδεινώθηκε με την κρίση του 2009.”(ΔΟΜΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ σελ 19).
Επίσης στην ίδια σελίδα αναφέρεται, ότι μέχρι το 2025 θα έχουν υλοποιηθεί οι βασικοί στρατηγικοί στόχοι και οι κατευθύνσεις ανάπτυξης της περιοχής και επιμένει πως σε όλους τους τομείς πρωτογενή, δευτερογενή και τριτογενή, ήδη δημιουργούνται συνθήκες ανταγωνιστικότητας.
Οι προβλέψεις για το 2025 σχετικά με τον παραθεριστικό πληθυσμό της Κάτω Αχαΐας είναι 4.149 άτομα περίπου, ενώ εκτιμάται πώς οι κάτοικοι από 6.791 (με βάση την απογραφή του 2011) θα φτάσουν τους 12.395 (μαζί με τους παραθεριστές) για το 2025 πράγμα απίθανο κατά την γνώμη μου. Την ίδια στιγμή, χωρίς το προηγούμενο Γ.Π.Σ. (σχέδιο πόλης) να έχει κορεστεί, αφού υπάρχει μεγάλο τμήμα του που οικιστικά δεν έχει αναπτυχθεί ειδικά στην νοτιανατολική πλευρά της πόλης, διατυπώνεται η εκτίμηση, πως υπάρχουν έντονες οικιστικές πιέσεις, ασχέτως αν τα τελευταία τουλάχιστον 5 χρόνια, η οικοδομική δραστηριότητα έχει μηδενιστεί.
Στο ΣΧΟΟΑΠ προς διαβούλευση, η πόλη της Κάτω Αχαΐας περιβάλλεται από ένα δακτύλιο περιορισμών δόμησης, (σεισμογενών ρηγμάτων, χώρους πρασίνου, αρχαιολογικών χώρων, αποστάσεις από ρέματα υπερβολικές σε αρκετές περιπτώσεις κ.α.) κινείται στην κατεύθυνση της εκτεταμένης δόμησης βόρεια της πόλης,μετά την σιδηροδρομική γραμμή του ΟΣΕ, μέσα από τα περιβόητα Ε.Χ.Σ.(ειδικά χωρικά σχέδια) τρία τον αριθμό στο σύνολο της έκτασης που καλύπτει (Νιφορέικα, Κάτω Αχαΐα, Αλισσό) και με τράπεζα γης υποδοχέα στην περίπτωση της Κάτω Αχαΐας. Τέλος να θυμίσω πως το ΤΑΙΠΕΔ έχει ήδη σε πρόγραμμα εκποίησης δυο εκτάσεις στα όρια της παραλίας μας.
Είναι πραγματικά αναγκαία μια τέτοιας έκτασης επέμβαση στο περιβάλλον μας;
Η πρόταση της μελέτης για δημιουργία νέου οικιστικού υποδοχέα με ένταξη στο σχέδιο, της περιοχής βόρεια της πόλης, γίνεται σε περιοχή που διαχρονικά χαρακτηρίζεται από εξαιρετικό κάλλος και διασώζεται μέχρι σήμερα η φυσιογνωμία της, με αραιή δόμηση στη μεγαλύτερη έκτασή της. Αντί αυτός χαρακτήρας να διαφυλαχθεί με θεσμοθέτηση αρτιότητας που δεν θα θίγει τη φυσιογνωμία της θα παραδοθεί σε πολεοδόμηση. Για όσους δε, πιστεύουν πως απαλλάχτηκαν από την υψηλή κατάτμηση και αρτιότητα περιορισμούς που έχει η μέχρι τώρα ΖΟΕ, αυτές ανεβαίνουν μέχρι να ολοκληρωθεί η πολεοδόμηση των Ε.Χ.Σ. στα 10 στρ. και κατά παρέλκυση στα 4,00 στρ.
Οι διαπιστώσεις αυτές, δεν έχουν σκοπό να αμφισβητήσουν την αναγκαιότητα της πολεοδομικής και χωροταξικής μεταρρύθμισης της πόλη μας και της περιοχής της Δύμης, καταθέτουν προβληματισμό για την κατεύθυνση που πρέπει να έχει αυτή η μεταρρύθμιση μέσα σε περίοδο βαθύτατης κρίσης.
Οι συνθήκες σαν αυτές που σήμερα η ελληνική κοινωνία βιώνει, με τον καθημερινό αγώνα για επιβίωση να αφήνει πολλές φορές λίγα αποθέματα στους δημότες να προβληματιστούν, να συζητήσουν, να διεκδικήσουν το αύριο της περιοχής τους, δεν πρέπει όμως να αναιρέσουν οι συνθήκες αυτές, μια συζήτηση για το πως οι ίδιοι θέλουν να είναι αύριο ο τόπος τους και να αφεθεί να γίνει αυτό,μόνο από άλλους που θα αποφασίσουν για εμάς, χωρίς εμάς, χαράσσοντας εκείνοι το μέλλον του τόπου μας.
Συνεχίζεται……