Πρ. Βουλευτή Αχαϊας
Δεν το κρύβω ότι παρακολουθώ αποσβολωμένος τις πρώτες πράξεις τους και τις εξαγγελίες τους. Απολυμένοι επαναπροσλαμβάνονται, συντάξεις αυξάνονται, ενώ την ίδια ώρα επαγγέλλονται την (αναγκαία) ανάπτυξη, ευαγγελιζόμενοι την επιστροφή στον κρατισμό με το «πάγωμα» των αποκρατικοποιήσεων!
Δεν εξηγούν βέβαια πώς θα πετύχουν την ανάπτυξη όταν διώχνουν από τη χώρα τις επενδύσεις, τις οποίες η οικονομία έχει απόλυτη ανάγκη όπως χρειάζεται το διψασμένο χώμα τη βροχή, αλλά και από πού και πώς θα χρηματοδοτήσουν τα (ανέφικτα) μέτρα και τον κρατισμό της δεκαετίας του ’80 που υπόσχονται.
Το αφήγημά τους δε θα ήταν πραγματικά απολαυστικό, εάν η πατρίδα μας δεν κινδύνευε τα επόμενα εικοσιτετράωρα να πέσει στο γκρεμό.
Δυστυχώς, από τις πρώτες μέρες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ φαίνεται ότι οι άνθρωποι που ανέλαβαν τις τύχες του τόπου σε τούτη την κρίσιμη περίοδο, με την ψήφο του ελληνικού λαού που παραπλάνησαν συνειδητά, είναι ανεύθυνοι και εθνικά επικίνδυνοι.
Αφού έδιωξαν, αρχικά, με αγενέστατο και ειρωνικό τρόπο τον πρόεδρο του Eurogroup, κάνοντας μια επίδειξη «μαγκιάς», έτρεξαν μετά να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα, λέγοντας συνεχώς ότι ξεκίνησαν τη διαπραγμάτευση.
Αλήθεια, με ποιους και γιατί διαπραγματεύονται και πώς διατείνονται ότι πέτυχαν να αλλάξει το κλίμα για την Ελλάδα όταν τα μηνύματα που έρχονται από όλη την Ευρώπη, ακόμη και από τις πιο φίλα προσκείμενες χώρες, καθιστούν σαφές ότι δεν θα υπάρξει «κούρεμα» του χρέους και ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να συνεχιστεί η χρηματοδότηση της χώρας είναι να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα, με παράλληλη προώθηση των μεταρρυθμίσεων, δηλαδή των αποκρατικοποιήσεων;
Για την ιστορία, να υπενθυμίσω, απλώς, ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που επικρίνουν ότι δεν διαπραγματεύθηκε και ότι ήταν κυβέρνηση «yes men», πέτυχε τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους που έχει υπάρξει ,με «κούρεμα» 145 δισεκατομμυρίων, ενώ αυτοί οι «σκληροί διαπραγματευτές» τρώνε ήδη πόρτα και δεν τους διαγράφουν ούτε ευρώ!
Πανηγυρίζουν, επίσης, και προσπαθούν να κάνουν και τον κόσμο να το πιστέψει ότι τελείωσαν, λέει, την τρόικα, όταν η μη έλευση της με τη μορφή κλιμακίου τεχνοκρατών προϋποθέτει κι αυτή με τη σειρά της την τήρηση των συμφωνηθέντων.
Κοντολογίς, όμως, το χειρότερο δεν είναι ότι κορόιδεψαν προεκλογικά τον ελληνικό λαό για να του υφαρπάξουν την ψήφο. Το χειρότερο είναι ότι συνεχίζουν να τον κοροϊδεύουν και ως κυβέρνηση με το «καλημέρα», καλλιεργώντας του φρούδες ελπίδες.
Παράλληλα, με την ανεύθυνη στάση τους και τους ανόητους ερασιτεχνισμούς τους κατάφεραν να απομονώσουν τη χώρα μας, με αποτέλεσμα αυτές τις κρίσιμες ώρες η Ελλάδα να είναι παντελώς μόνη στην Ευρώπη, χωρίς να έχει καμία φωνή συμπαράστασης, από πουθενά.
Καθώς τα χρονικά περιθώρια είναι ασφυκτικά και μετά την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να μην αποδέχεται πλέον τα ελληνικά ομόλογα ως εγγύηση είναι θέμα κυριολεκτικά ημερών η χώρα να μείνει στον αέρα, θέλω να πιστεύω ότι θα επικρατήσουν, έστω και την υστάτη στιγμή, η σύνεση και η λογική.
Ως εκ τούτου, για το καλό του τόπου, επιβάλλεται να κάνουν στην κυβέρνηση δεύτερες σκέψεις και να επιλέξουν το δρόμο του ρεαλισμού, επιδιώκοντας το συντομότερο δυνατό έναν έντιμο, έστω και επώδυνο συμβιβασμό, που θα είναι προτιμότερος από την απόλυτη καταστροφή της χρεοκοπίας, που κανένας δεν θα ήθελε πραγματικά να ζήσει.
Εκτός πια εάν για κάποιες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ το πολιτικό, αλλά και εσωκομματικό, κόστος μιας «κωλοτούμπας» μετράει περισσότερο από τη χώρα αυτή καθαυτή.
Ας γίνει, όμως, κατανοητό ότι στην περίπτωση που οδηγηθούν έως το τέλος στη σύγκρουση με τους εταίρους – δανειστές μας και δεν πάνε στην περιβόητη κυβίστηση, η πατρίδα μας θα ζήσει εφιαλτικές μέρες.
Εάν στις προθέσεις τους είναι να κάνουν όλη την Ελλάδα ένα… Κούγκι, ας βγουν να το πουν ευθέως στον ελληνικό λαό, μέρος του οποίου αισθάνεται σήμερα, εκ του ασφαλούς, εθνικά περήφανο από την αδιάλλακτη στάση τους, αλλά δεν έχει βιώσει στάση πληρωμών, με παύση καταβολής μισθών και συντάξεων.
Συνεπώς, διερωτώμαι εάν οι πολίτες έχουν συνειδητοποιήσει στο σύνολο τους τις επιπτώσεις της καταστροφής που θα ζήσουμε.
Όσο για το νεόκοπο πρωθυπουργό, δεν έχει παρά να αποδεχθεί την πρόσκληση που του απηύθυνε ο σύντροφος του Μαδούρο από τη Βενεζουέλα, μπας και πάρει «μυρουδιά» από το μοντέλο της ανέχειας και της απόλυτης ταπείνωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που επικρατεί εκεί, και που ονειρεύεται να καθιερώσει και στην Ελλάδα!