Όπως κάθε χρόνο, το dytikanea, συμμετέχει στην κατά παράδοση για τον τύπο, δημοσίευση πρωταπριλιάτικου ρεπορτάζ! Φέτος, αναφερθήκαμε σε κάτι που σίγουρα θα γινόταν θέμα σχολιασμού! Το πίστεψαν, πολλοί ή όχι, δεν έχει σημασία. Μπορεί ο δήμαρχος να αναφέρθηκε δημοσίως σε σκέψεις της δημοτικής αρχής για διάφορα έργα, όμως δεν υπάρχει καμία μακέτα και κανένας ολοκληρωμένος φάκελος. Και του χρόνου!
Από που όμως προέρχεται αυτό το περίεργο αυτό έθιμο;Υπάρχουν περισσότερες από μία εκδοχές.Η πρώτη λέει ότι οι ρίζες του ανιχνεύονται στους αρχαίους Κέλτες ψαράδες, οι οποίοι συνήθισαν την Πρωταπριλιά που καλυτέρευε ο καιρός να βγαίνουν για το πρώτο ψάρεμα της χρονιάς. Τις περισσότερες φορές γύριζαν με άδεια χέρια και έτσι οι ψεύτικες ιστορίες τους για τα μεγάλα ψάρια που δήθεν έπιαναν, έδιναν κι έπαιρναν.Μια άλλη εκδοχή έχει να κάνει με την πρωτοχρονιά των Γάλλων η οποία μέχρι το 1564 γιορτάζονταν την 1η Απριλίου. Με την άνοδο στο θρόνο του Καρόλου του 9ου, έγινε η αλλαγή και άρχισε να γιορτάζεται η Πρωτοχρονιά την 1η Ιανουαρίου. Η αλλαγή αυτή, δεν έγινε δεκτή από όλους τους Γάλλους πολίτες οι οποίοι συνέχιζαν να γιορτάζουν την πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου και οι υπόλοιποι τους πείραζαν λέγοντάς τους περιπαικτικά ψέματα ή κάνοντάς τους ψεύτικα πρωτοχρονιάτικα δώρα. Έτσι με τα χρόνια το πείραγμα μετατράπηκε σε έθιμο και έφτασε και υιοθετήθηκε και από την η ελληνική κοινωνία. Εδώ στη χώρα μας τα ψέματα απέκτησαν αποτροπαϊκό χαρακτήρα, ξορκίζουν δηλαδή το κακό και τις βλαπτικές δυνάμεις. Πολλοί πιστεύουν ότι εκείνος που θα σκαρώσει μια επιτυχημένη φάρσα, θα είναι τυχερός για τον υπόλοιπο χρόνο, ενώ αντίθετα, όποιος πέσει θύμα, θα συνοδεύεται από γρουσουζιά.