«Στο χέρι σας είναι μια μέρα να φτάσετε να παίζετε ακόμη και στην Α1 Εθνική». Τα λόγια αυτά των ανθρώπων της Ολυμπιάδας έχουν μένει έως σήμερα αποτυπωμένα στην μνήμη του Αγγελου Τσάμη, όταν το καλοκαίρι του 1999 γινόταν μέλος της μπασκετικής «οικογένειας» των «πορτοκαλί».
Ο 18χρονος τότε γκαρντ από την Αχαγιά ΄82 σίγουρα ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δεν μπορούσε να προβλέψει την εξέλιξη που θα έπαιρναν τα πράγματα και κυρίως το ότι ο ίδιος θα αποτελούσε βασικό στέλεχος της ομάδας της Ολυμπιάδας, η οποία έγραψε την δική της ιστορία στον χώρο του τοπικού (και όχι μόνο) μπάσκετ.
Από την Γ΄ στην Β΄ Εθνική, και από εκεί στην Α2, και τέλος στην Α1, αλλά και στα Κύπελλα Ευρώπης, ο Αγγελος Τσάμης ανδρώθηκε μπασκετικά στην Ολυμπιάδα, έχοντας και ο ίδιος την δική του ξεχωριστή παρουσία κατά την «Μπελ Επόκ» των «πορτοκαλί» (υπήρξε επί σειρά ετών πρώτος σκόρερ της ομάδας).
Παρότι από το 2007 και μετά ο Αχαγιώτης γκαρντ άφησε τα πάτρια εδάφη, φτάνοντας να παίζει σε «τοπ» επίπεδο, αγωνιζόμενος σε ΑΕΚ, Κολοσσό Ρόδου και Λιμόζ (και παραλίγο και στον Απόλλωνα), ούτε ο ίδιος, αλλά ούτε και η Ολυμπιάδα ξεχνούν την μεταξύ τους σχέση αγάπης.
Η καλύτερη απόδειξη ήταν το βραβείο που επιφύλασσε η Ολυμπιάδα για τον Αγγελο Τσάμη κατά την Δευτεριάτικη εκδήλωση των «πορτοκαλί» (παρουσίαση βιβλίου «Αθλητική Εταιρεία Πατρών Ολυμπιάς, Στίβος 1961-2014, Η ιστορία» και κοπή Πρωτοχρονιάτικης πίτας). Και παρότι ο Αγγελος Τσάμης δεν μπορούσε να ήταν εκεί λόγω αγωνιστικών υποχρεώσεων (εκπροσωπήθηκε από τον αδερφό του, Θάνο και τον κουμπάρο του και παλιό του συμπαίκτη στην Ολυμπιάδα, Χρήστο Σαράντη) ήταν σαν να είναι «παρών», στο κλειστό γυμναστήριο στην περιοχή Ταραμπούρα, στο οποίο είχε ζήσει μεγάλες στιγμές με αποκορύφωμα την άνοδο στα «σαλόνια» του ελληνικού μπάσκετ την άνοιξη του 2006.
Ο ίδιος με μια συγκινητική ανακοίνωση στο προφίλ του στο Facebook ευχαρίστησε την Ολυμπιάδα για το βραβείο, αναφέροντας τα εξής: «Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς την ομάδα της Ολυμπιάδας για την βράβευση προς το πρόσωπό μου! Ανδρώθηκα στην Ολυμπιάδα και είναι μεγάλη τιμή για εμένα αυτή η βράβευση. Δείχνει ότι αυτός ο μεγάλος σύλλογος σέβεται και δεν ξεχνάει τους αθλητές του. Εγώ δεν μπόρεσα να είμαι ”παρών” λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, παρόλα αυτά μέσα από τον αδερφό μου και τον κουμπάρο μου, ήταν σαν να ήμουν εκεί. Εύχομαι καλή χρονιά σε όλους».