“Καλημέρα και Καλή Δουλειά σε όλες και όλους !!!
Χθες για την οικογένειά μας ήταν μια δύσκολη μέρα. Αποχαιρετήσαμε στο Κάτω Λιμνοχώρι, μια από τις αδερφές του πατέρα μου, την Θεία την Ανδριάνα.
Η Θεία μου ήταν εξαιρετικός άνθρωπος. Φιλότιμη, εργατική, τίμια, ήρεμη, μας σεβόταν και μας αγαπούσε όλους και νοιαζόταν για όλους μας. Έφυγε ξαφνικά στα 82 της χρόνια από ανακοπή της καρδιάς και από χθες είναι κάτοικος στην γειτονιά των Αγγέλων.
Κοινή μοίρα των ανθρώπων είναι χωρίς αμφιβολία ο Θάνατος. Σημασία έχει όταν αυτός έρθει να είμαστε έτοιμοι και ώριμοι να τον δεχτούμε και να αφήσουμε πίσω μας θετικό αποτύπωμα και ανθρώπους να μας μνημονεύουν και να μας αγαπούν.
Σημασία δεν έχουν τα πλούτη και η δόξα, σημασία έχει όταν έρθει το τέλος να φεύγουμε μέσα από την ζεστή αγκαλιά της οικογενείας μας, περιστοιχισμένη από τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, έχοντας πράξη πάντα το καλό, το ενάρετο και το τίμιο, έχοντας καθαρή την συνείδηση μας. Όποιος πόνταρε στα πλούτη και την δόξα πεθαίνει μόνος και έρημος.
Η Θεία μου η Ανδριάνα ήταν ένας άνθρωπος που έφυγε από τον μάταιο ετούτο κόσμο αφήνοντας πίσω της μια όμορφη, καλή και δεμένη οικογένεια. Έφυγε ήσυχα και χωρίς να ταλαιπωρηθεί, έχοντας στο πλάι της τα παιδιά της και τις οικογένειές τους, τα οποία την αγάπαγαν, την φρόντιζαν και την στήριζαν μέχρι και την τελευταία της στιγμή. Τι ποιο ωραίο και ποιο ανθρώπινο από αυτό το τέλος.
Ευτύχησε να φτιάξει μαζί με τον σύζυγο της Διονύση, τον οποίο έχασε πριν από 2,5 χρόνια και με τον οποίο έζησε 55 χρόνια έγγαμου βίου, μια όμορφη και καλή οικογένεια.
Απέκτησαν μαζί τρία παιδιά, οκτώ εγγόνια και έξι δισέγγονα. Αγωνίστηκαν πολύ στην ζωή τους, όπως άλλωστε και όλοι οι άνθρωποι τις γενιάς τους, δούλεψαν, κουράστηκαν, μόχθησαν, πέρασαν χρόνια δύσκολα αλλά τα κατάφεραν και αυτό έχει σημασία.
Η Θεία η Ανδριάνα ενσάρκωνε με τον καλύτερο τρόπο τον ρόλο της μάνας. Της μάνας που αγαπά και δίνει τα πάντα στα παιδιά της χωρίς να περιμένει ή να θέλει ανταμοιβή. Της μάνας που θυσιάζεται, της μάνας που πονάει και αγωνιά για τα παιδιά της. Της μάνας που είναι γεμάτη στοργή και αγάπη, της μάνας που συμβουλεύει, νουθετεί και καθοδηγεί τα παιδιά της, αλλά και της μάνας που είναι έτοιμη να τα συγχωρέσει, να τα στηρίξει, να τα βοηθήσει να σηκωθούν αν στραβοπάτησαν και να τα κλείσει μέσα στην ζεστή της αγκαλιά. Η αγκαλιά της μάνας που όταν ανοίξει χωράει και σκεπάζει για να προστατέψει όλα της τα παιδιά, όσα και αν είναι αυτά, ότι και αν έχουν κάνει.
Αυτή ήταν η Θεία μου η Ανδριάνα την οποία χθες αποχαιρετίσαμε στο τελευταίο της ταξίδι. Εκεί που πάει είναι σίγουρο ότι θα περάσει καλά και θα είναι ευτυχισμένη, γιατί θα βρει πολλούς δικούς της ανθρώπους να την περιμένουν. Θα βρει τους γονείς της, τα πεθερικά της, τον σύζυγό της, τα αδέρφια της, συγγενείς, συγχωριανούς, φίλους, κουμπάρους και συμπεθέρους. Από όλους ξεχωρίζω τρεις.
Τον σύζυγό της Διονύση τον οποίο τόσο πολύ αγάπησε και τίμησε και που από τότε που τον έχασε δεν κατάφερε ποτέ να το ξεπεράσει.
Τον αδερφό της τον Μήτσο, τον θείο μου, που την αγάπησε και τον αγάπησε, που την στήριξε και τον στήριξε και που σήμερα τόσο πολύ μας λείπει.
Και τέλος τον ανιψιό της τον Μέλιο, που τον μεγάλωσε, που τον είχε σαν παιδί της, που τόσο πολύ πόνεσε όταν πριν από δύο χρόνια τέτοιες ημέρες τον χάσαμε τόσο πρόωρα και τόσο άδικα!!!
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που από χθες την σκεπάζει!!!
Καλό Ταξίδι Αγαπημένη μου Θεία Ανδριάνα!!!
Να δώσεις χαιρετίσματα σε όλους αυτούς που θα βρεις εκεί πάνω και καλή αντάμωση!!!