Το πε και το κανε ο Αχαγιώτης Γιώργος Καρπής. Ο πρώτος Έλληνας roller skater θα “πατινάρει” στον τόπο του και εμείς φυσικά θα τον απολαύσουμε! Το event θα γίνει στο πλαίσιο του μεγάλου αθλητικού γεγονότος που θα φιλοξενήσει η πόλη της Κάτω Αχαΐας, το tsamelocup 2018.
Ένας άνθρωπος, “Ζωή” και “χαμόγελο”. Έτσι είναι ο Γιώργος. Μας είχε πει πριν από ένα χρόνο, ότι το όνειρό του ήταν να γίνει «πατιναδούπολη».
Είναι ο πρώτος Έλληνας roller skater που πήρε μέρος σε διεθνή διαγωνισμό free style slalom. Το dytikanea.gr είχε “ανέβει” στα πατίνια του Γιώργου Καρπή και πήγε μαζί του τον περασμένο Αύγουστο, μια πατινοβόλτα! Χαιρόμαστε πολύ που θα τον δούμε στην Αχαγιά.
Απολαύστε τη συζήτηση που είχαμε κάνει:
Συνέντευξη στη Βίκυ Αθανασοπούλου
– Γιώργο η ζωή σου γίνεται «πατίνι»;
Η ζωή μου γίνεται πατίνι… Η αλήθεια είναι ότι μετά τη δουλειά πάω για προπόνηση σε μια υπόγεια διάβαση. Αν δεν προλαβαίνω, πηγαίνω το βράδυ μετά τις 9:30 εφόσον κοιμήσω τον μικρό μου. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολες ώρες, αυτές της προπόνησης, πολύς πόνος και πολύς ιδρώτας!
– Ποιο ήταν το ερέθισμα να ασχοληθείς με τα πατίνια;
Το 2012 είδα κάποιον να κάνει πατίνια στη Μαρίνα του Φλοίσβου και «κόλλησα». Πούλησα το ποδήλατό μου και αγόρασα πατίνια! Ουσιαστικά ξεκίνησα τον Οκτώβριο του 2013. Τότε ήρθε στην Ελλάδα ένας Γάλλος παγκόσμιος πρωταθλητής στο free style slalom Ο IGOR CHEREMETIEFF #igorcheremetieff, από τον οποίο έλαβα το κίνητρο να ξεκινήσω επαγγελματικά.
– Δεν είναι και τόσο διαδεδομένο άθλημα στη χώρα μας, πώς σου ήρθε η ιδέα;
Αυτό που κάνω το αγαπώ! Το κάνω με πάθος. Όντως δεν είναι τόσο διαδεδομένο στην Ελλάδα. Ελπίζω μετά από αυτή τη συνέντευξη να γίνει να προσελκύσει και άλλους νέους ανθρώπους και να πάνω απ όλα να γίνει γνωστό στον τόπο μου!
– Θα «πατινάρουμε» μαζί στις γειτονιές της Αχαγιάς;
Πες μας λίγο για την πόλη που γεννήθηκες και μεγάλωσες; Πολύ θα ήθελα να πατινάρω στις γειτονιές της Αχαγιάς! Έχω ξεκινήσει ήδη με THN ANHΨΙΑ μου, αλλά ακόμη με κοιτάζουν περίεργα. Ένας μεγάλος, σχεδόν 40αρης να κάνει πατίνια που κάνουν τα παιδιά; Έτσι σκέφτονται… Αυτό το αντιμετώπισα και στη δουλειά μου. Σιγά σιγά όμως, άρχισε να αλλάζει. Ιδιαίτερα μετά τη διεθνή παρουσία μου σε παγκόσμιο κύπελλο (PSWC 2017) #pswc2017 στο Παρίσι, όλοι πλέον βλέπουν με άλλο μάτι το άθλημα και το πάθος μου γι αυτό.
– Ποιος σε έχει βοηθήσει μέχρι σήμερα σε αυτό το «ταξίδι»;
Η οικογένειά μου! Ιδιαίτερα η σύζυγός μου που κατανοεί την αγάπη και το πάθος μου για το άθλημα. Επίσης με την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω θερμά τους χορηγούς και υποστηρικτές μου που είναι το kapola dance store @kapola.gr (είδη μπαλέτου και χορού) τα ΟΠΤΙΚΑ ΙΑΤΡΟΥ #optikaiatrou στην Κάτω Αχαΐα καθώς και την εταιρία Παραγωγής Ήχου και Τεχνολογίας SASARESSEE, #sasaressee. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά και τον πρόεδρο του ΟΤΑΔ Άκη Μπαχρά που μου παραχώρησε χώρο για να κάνω τις προπονήσεις μου εδώ και τρία χρόνια. Οι χορηγοί μου με στήριξαν πολύ στους αγώνες στο Παρίσι, ήταν πάντα δίπλα μου και είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτό. Ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή για μένα γιατί ήταν όνειρό μου να πάω σε αυτόν τον αγώνα. Το ότι είναι η πρώτη Ελληνική συμμετοχή στην ιστορία του free style slalom προέκυψε. Δεν ήταν ούτε το όνειρό μου, ούτε ο στόχος μου.
– Βλέπεις στην Αχαγιά να πατινάρουν; Η Αχαγιά είναι λίγο «μπασκετούπολη»… λίγο πολύ οι νέοι ασχολούνται με μπάσκετ ή ποδόσφαιρο. Νομίζεις ότι υπάρχει χώρος για πατίνια;
Για όλα υπάρχει χώρος. Γιατί να μη γίνει και πατιναδούπολη! Στην Αχαγιά πατινάρουν τρία με τέσσερα παιδιά. Όνειρό μου είναι να πατινάρουν πολλά περισσότερα παιδιά αλλά -γιατί όχι – και μεγαλύτεροι. Θα ήταν χαρά μου και τιμή μου να τους μάθω. Θα ήθελα να οργανώσω μια ωραία παρέα και όποτε έρχομαι να κάνουμε πατινοβόλτες! Υπάρχει καλύτερη εικόνα από το να βλέπεις τους νέους να αθλούνται; Φανταστείτε να κάνουμε πατίνια μέσα στην Αχαγιά; Πόσο ενθουσιασμό θα νιώσουν όσοι θα το βλέπουν, αλλά και όσοι θα έχουν συμμετοχή! Το θέμα δεν είναι τί κάνεις, αλλά πώς το κάνεις. Και Μπασκετούπολη, ναι! Χαίρομαι και γι αυτό, γιατί υπάρχουν πολλά ικανά παιδιά όπως ο Άγγελος Τσάμης με ακαδημίες που κάνουν σωστή δουλειά και έχουν τον σεβασμό μου. – Συνήθως όταν δυσκολευόμαστε πολύ, λέμε «η ζωή μου έγινε πατίνι». Είναι όντως τόσο επίπονο άθλημα; Δύσκολο άθλημα. Ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε για να «τσουλάει». Αλλά τίποτα δεν είναι εύκολο όταν θέλεις να κάνεις κάτι για εσένα και αύριο μεθαύριο για το παιδί σου για το κοινωνικό σύνολο. Έχει πολλές τούμπες… και πολύ πόνο!!!
– Έχεις όνειρο να φέρεις στον τόπο σου αυτή την «τρέλα», ιδιαίτερα τώρα που έχεις λάβει σημαντικές διακρίσεις;
Φυσικά. Αυτό είναι το όνειρό μου! Θα ήθελα να φτιάξω μια ομάδα να τους διδάξω και να μας δείτε και εμάς να πατινάρουμε στους δρόμους της Αχαγιάς! Που ξέρετε… σε κάποια Λευκή Νύχτα μπορεί και να μας δείτε…
– Σ ευχαριστούμε πολύ για την κουβέντα και πραγματικά ήταν μεγάλη η χαρά μας που σε γνωρίσαμε!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ