Του Νίκου Σύφαντου
Έχει μεγάλη πολιτική πρωτίστως αξία, η χθεσινή σχεδόν ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Δυτικής Αχαϊας. Όχι γιατί η άρνηση της μεταφοράς των σκουπιδών της Πάτρας στον ΧΥΤΑ Φλόκα, αποτελεί στείρα άρνηση του τύπου «δεν θέλω τα σκουπίδια του γείτονα στην πόρτα μου».
Αλλά γιατί πρόκειται για μία στοιχειοθετημένη άρνηση, που αποτυπώνει τις σοβαρές αδυναμίες του αυτοδιοικητικού συστήματος του Δήμου της Πάτρας να σχεδιάσει έγκαιρα και υπεύθυνα.
Τι έχει συμβεί: Ο Δήμος Πατρέων πηγαινοφέρνει άσκοπα για χρόνια,μεταξύ πολιτικής και υποσχέσεων, ίσως το πιό σοβαρό θέμα που αντιμετώπισε ποτέ η πόλη. Η διαχείριση των απορριμμάτων, όταν όλοι παραδέχονται οτι ο ΧΥΤΑ της Ξερόλακκας είναι τελειωμένος, δεν ευδοκιμεί σε ένα πεδίο συζητήσεων αντιπαράθεσης και ενυπώσεων, με απώτερο σκοπό να ξεγελάσουμε ένα κομμάτι της κοινωνίας.
Αυτό έπραξαν οι Δημοτικές Αχρές Δημαρά και Πελετίδη, όταν υπόσχονταν αφειδώς στους κατοίκους της Ξερόλακκας. Και στην ουσία αρνούνταν πεισματικά να προχωρήσουν στο μείζον, δηλαδή στο σχεδιασμό με προϋποθέσεις που όντως θα έλυναν το θέμα και θα τις καθιστούσαν πολιτικά αξιόπιστες απέναντι στην κοινωνία.
Η Δυτική Αχαία επικαιροποίησε χθες την θέση της. Όχι για να κάνει μέτωπο απέναντι στην Πάτρα, αλλά για να πεί το αυτονόητο: Οτι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο ΧΥΤΑ του Φλόκα και για τα σκουπίδια της Πάτρας, αφού εκτός από τις ανάγκες του διευρυμένου Δήμου, εξυπηρετεί και εκείνες των Καλαβρύτων, των Βραχνεϊκων,της Παραλίας, του Ερυμάνθου και της Μεσσάτιδας.
Και το σπουδαιότερο, δεν μπορεί ως Χώρος Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων, να λειτουργεί ως ΧΥΤΑ, δηλαδή ώς χαβούζα για όποιον δεν μπορεί να λύσει τα του οίκου του και ανρνείται πεισματικά να προχωρήσει διαδικασίες που θα λύσουν το πρόβλημα άπαξ δια παντός, δηλαδή την κατασκευή εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων
Έχει δίκιο η Δυτική Αχαΐα. Και όταν έχεις δίκιο δεν το χάνεις που ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα.
