ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΡΟΥΠΑ
Η κρίση αναδεικνύει ευκαιρίες, μέσα όμως από την προαγωγή καινοτόμων προσεγγίσεων που ευνοούν τις πολυεπίπεδες συνεργασίες καθώς και την ανάδειξη νέου τύπου επιχειρηματικών σχημάτων. Ο νέος άνθρωπος της 3ης «Βιομηχανικής Επανάστασης» έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από όσους εργάσθηκαν και λειτούργησαν για τις προηγούμενες. Η φάση μίας μακροπρόθεσμης ανάπτυξης λοιπόν θα πρέπει να λάβει υπόψη της πως ενώ το παλαιό σύστημα ευνοούσε το «ατομικό συμφέρον» στο πλαίσιο της καπιταλιστικής αγοράς, το αναδεικνυόμενο νέο σύστημα ευνοεί βαθύτερες συνεργασίες εντός ενός σχεδιασμένου και συνεχώς επεκτεινόμενου «κοινόκτητου» χώρου. Η διασύνδεση που αναπτύσσεται μέσα από τα παγκοσμιοποιημένα έξυπνα δίκτυα και αφορά κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα, γεννά μία τελείως νέα οικονομική οντότητα.
Για να ενεργοποιηθούν τα αναπτυξιακά αντανακλαστικά μας ως χώρα πρέπει πρώτα οι πολιτικοί φορείς να διαποτισθούν από το νέο δόγμα. Η ανάπτυξη στην ουσία θα προέλθει από την δυνατότητα «ελεύθερης» προσέγγισης δεδομένων στους νέους. Αυτή την «παραγωγική ελευθερία» χρειάζεται ο άνεργος αλλά δημιουργικός νέος και τα κανάλια για να την διοχετεύσει. Η διαμόρφωση, χρηματοδότηση και ανάπτυξη νέου τύπου παραγωγικής δυναμικής βασισμένη στο διαδίκτυο και τις νέες τεχνολογίες βασίζεται σε ευέλικτες επιχειρηματικές δομές, κυρίως δε σε δομές «μηδενικού οριακού κόστους». Δεν απαιτούν ιδιαίτερες χωροταξικές κατανομές, πολύ υψηλά κεφάλαια, ειδικά καθεστώτα επιδοτήσεων και υποστήριξης. Απαιτούν αλλαγή νοοτροπίας και αντίληψη ως η νέα οικονομία θα αναπτυχθεί από νέες δομές και νέους «λειτουργούς» της.
Αν θέλουμε λοιπόν να μιλάμε για ανάπτυξη θα πρέπει σε πρώτη φάση να διαμορφώσουμε τις διαύλους πρόσβασης των νέων στο διαδίκτυο. Ειδικά σε περιοχές δύσβατες. ΟΛΩΝ των φοιτητών για όλο το φάσμα των σπουδών τους. ΟΛΩΝ των νέων επιχειρηματιών που αποδεδειγμένα ξεκινούν μία «επιχείρηση διαδικτύου». ΔΩΡΕΑΝ. Να διαμορφώσουμε ένα περιβάλλον που θα προάγει την συνεργασία μέσα από ειδικού τύπου συνεταιρισμούς και κοινωνικές επιχειρήσεις. Η νέα αυτή προσέγγιση της «επιχειρηματικότητας για πολλούς», πολιτικά θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «εκδημοκρατισμός της καινοτομίας και της παραγωγής».
Μία προσέγγιση που γίνεται κατανοητή εξαιτίας του γεγονότος ότι η διαδικτυακή επιχειρηματικότητα καλύπτει ένα τεράστιο φάσμα ενεργειών. Ένα φάσμα που εκτείνεται από κόμβους ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τρισδιάστατη εκτύπωση γεωργικών μηχανημάτων, μέχρι την διενέργεια εξ αποστάσεως χειρουργείων. Αυτής της μορφής παραγωγικές καινοτομίες θα διαμορφώσουν και θα αναδείξουν το πεδίο των «νέων μορφών απασχόλησης». Αυτός είναι και ό λόγος που για τις κατηγορίες των «διαδικτυακών επιχειρηματιών» προτείνεται η σύσταση ειδικών ομάδων στήριξης και κοινωνικής επιχειρηματικότητας. Με αυτό τον τρόπο δομείται η σταδιακή και υποστηριζόμενη έμφαση στο νέο ψηφιακό επιχειρηματικό περιβάλλον.
Μέσω του σχεδιασμού αυτού θα δομηθεί πολύ γρήγορα ένα πανελλαδικό διαδικτυακό επιχειρηματικό web με κατάταξη χαρακτηριστικών ανάπτυξης ανά Δήμο και Περιφέρεια. Πολύ σύντομα, αυτής της μορφής οι δομές θα επηρεάζουν θετικά το επίπεδο της ανεργίας, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα ιδιαίτερα δεδομένα. Κατά τον τρόπο αυτό διαμορφώνουμε μία νέα διευρυμένη κουλτούρα κοινωνικού και επιχειρηματικού μετασχηματισμού. Το βασικό ερώτημα βέβαια παραμένει για το αν το πολιτικό σύστημα έχει επίγνωση των διεθνών εξελίξεων προκειμένου να προχωρήσει σε συγκεκριμένες και αναγκαίες υπερβάσεις. Η Αχαια με βάση και τον Πανεπιστήμιο θα μπορούσε να δράσει ως ο πρώτος παραγωγικός πυλώνας αυτής την μορφής. Δεν μένει παρά να το τολμήσουμε.
