Ένας άλλος Ιθακήσιος,(η καταγωγή της οικογένειας του ήταν από τον Μυστρά και είχαν καταφύγει μετά τα ορλωφικά του 1770 στην Ιθάκη), ο οποίος εργάστηκε αποφασιστικά για την προετοιμασία της Επανάστασης ήταν ο Διονύσιος Ευμορφόπουλος.
Ο Διονύσης Ευμορφόπουλος αξίζει να σημειωθεί ότι πέθανε στην Κάτω Αχαΐα το 1861, όπου είχε αποσυρθεί.
Συνεχίζοντας τη ναυτική παράδοση της οικογένειάς του – ο πατέρας του υπήρξε κυβερνήτης σε πλοίο της ομάδας καταδρομικών του Λάμπρου Κατσώνη – ήταν πλοίαρχος σε ιδιόκτητο σκάφος. Κατά το χειμώνα του 1818-1819 μυήθηκε στη Φ.Ε. και από τότε εγκατέλειψε το πλοίο του και «αφωσιώθην πλέον όλος μου ο σκοπός εις την ενέργειαν του έργου», όπως ο ίδιος έχει γράψει. Συνεργάστηκε με τον Νικ. Σκουφά, τον Παν. Αναγνωστόπουλο, τον Χριστόδουλο Λουριώτη και τον Παπαφλέσσα.
Περιόδευσε το 1819 στην Πελοπόννησο, όπου συναντήθηκε με τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, τον Αναγνωσταρά και τον Νικηταρά για την προετοιμασία του κινήματος, ενώ το 1820 κινήθηκε μεταξύ Βουκουρεστίου και Γαλατσίου. Τότε στο Γαλάτσι, ο Δ. Ευμορφόπουλος με το συμπατριώτη του Βασίλειο Καραβία και τον Κεφαλλονίτη Ανδρέα Σφαέλο, με εντολή της ηγεσίας της Φ.Ε., θανάτωσε τον φιλικό Κυριάκο Καμαρινό, επειδή είχε καταστεί επικίνδυνος στα σχέδια της Εταιρείας λόγω της υπέρμετρης πολυπραγμοσύνης του.
Ο προληπτικός αυτός φόνος του Καμαρινού ήταν ο δεύτερος μετά από εκείνον του Γαλάτη. Είχε και τέτοια συμβάντα ο Αγώνας.
Στη συνέχεια, ο Ευμορφόπουλος στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη για την εκτέλεση ενός ριψοκίνδυνου σχεδίου: πυρπόληση του αγκυροβολημένου τουρκικού στόλου και του σουλτανικού παλατιού και σύλληψη του Σουλτάνου. Για κάποιους όμως λόγους προδόθηκε το σχέδιο, οι Τούρκοι προέβησαν σε συλλήψεις και ανακρίσεις και έτσι ο Ιθακήσιος αγωνιστής αναχώρησε από την Κωνσταντινούπολη. Από τους πρώτους μήνες του 1821 βρισκόταν στη Νότια Ελλάδα, για να πάρει μέρος σε πολλές μάχες, όπως θα αναφέρουμε παρακάτω, ακόμη και στην τελευταία ελληνοτουρκική σύγκρουση στην Πέτρα Βοιωτίας (Σεπτ. 1829), και να διακριθεί για τη γενναιότητα και τη σωφροσύνη του, ώστε να τιμηθεί με το βαθμό του στρατηγού.
*Ευχαριστούμε τον Πατρινό ιατρό Γρηγόρη Μαρκέτο για την ενημέρωση
(πηγή:http://petrospetratos.blogspot.gr εγκυκλοπαίδεια ΗΛΙΟΣ)