Πέταξε με τον Κουρσάρο για χρόνια, διοίκησε Μοίρα Βομβαρδιστικών Α-7 και εφάρμοσε πιστά το … δόγμα: Πέτα Χαμηλά, Χτύπα Σκληρά… Λίγο πριν τη δύση της καριέρας του θρυλικού αυτού αεροσκάφους, είχε την ευκαιρία να δεθεί ξανά στο κάθισμα του Corsair και για 40 λεπτά να ξανανιώσει τα ίδια μοναδικά συναισθήματα!
Ο λόγος για τον Υποπτέραρχο (Ι) ε.α. Νίκο Βαλσαμή, τον βετεράνο αεροπόρο ο οποίος έχει συνδέσει το όνομά του με τα A-7H και την 115 Πτέρυγα Μάχης της Σούδας, ενώ έχει διατελέσει – μεταξύ άλλων – και Μοίραρχος της 340 Μοίρας Βομβαρδισμού (ως Επισμηναγός (Ι) από 27 Μαΐου 1988 έως 02 Ιουνίου 1989, σε μια εποχή όπου τα Corsair ήταν έτοιμα ανά πάσα στιγμή να επιφέρουν πλήγματα βαθιά στην εχθρική ενδοχώρα, χάρη στην απαράμιλλη ικανότητά τους να μεταφέρουν τεράστιο όγκο πυρός, η οποία σε συνδυασμό με την αυτονομία του αεροσκάφους αποτελούσε φόβο και τρόμο για τους … απέναντι.
Συναντήσαμε τον κ. Βαλσαμή στην 116 Πτέρυγα Μάχης του Αράξου στις 16 Οκτωβρίου, την παραμονή της τελετής απόσυρσης των Κουρσάρων από την Πολεμική Αεροπορία καθώς ετοιμαζόταν για τηνπτήση του με ένα εκ των τριών TA-7C της 336 Μοίρας, τα οποία διατέθηκαν για τις πτήσεις των απόστρατων αεροπόρων. Ο φωτογραφικός μας φακός τον ακολούθησε σε ολόκληρη τη διαδικασία, από την προετοιμασία της πτήσης, την τροχοδρόμηση και την απογείωση των αεροσκαφών… Μοναδικές στιγμές και έντονη συγκίνηση, όπως μας εξομολογήθηκε ο ίδιος, μία ημέρα αργότερα…
“Το συναίσθημα είναι ανεπανάληπτο, το περίμενα πολύ καιρό, ήξερα ότι θα γίνει και νοιώθω βαθιά συγκίνηση τώρα που πραγματοποιήθηκε. Το πιο σημαντικό είναι πως σε αυτά τα 40 λεπτά πτήσης, πέρασαν από μπροστά μου στιγμές από τα 19 συνολικά χρόνια που πετούσα με τα A-7 Corsair, πραγματικά ένα υπέροχο συναίσθημα”, λέει χαρακτηριστικά στο defenceline.gr.
Ο Υποπτέραρχος (Ι) Νίκος Βαλσαμής τελείωσε την Σχολή Ικάρων το 1975 και το πρώτο αεροσκάφος στο οποίο τοποθετήθηκε ήταν το F-84F Thunderstreak. To 1976, ένα μόλις χρόνο αργότερα, επιλέχθηκε για να εκπαιδευτεί στο υπερσύγχρονο – τότε – βομβαρδιστικό A-7H, οπότε από τη 110 Πτέρυγα Μάχης της Λάρισας βρέθηκε στην 115 Πτέρυγα Μάχης στα Χανιά, η οποία είχε επιλεγεί ως η έδρα των Κουρσάρων με δύο Μοίρες αεροσκαφών, την 340 ΜΒ και την 345 ΜΒ… “Παρέμεινα στη Σούδα για 16 ολόκληρα χρόνια, πετώντας το A-7, από την πρώτη μέρα που έφτασα στη Κρήτη έως και την ανάληψη της διοίκησης της 340 Μοίρας Βομβαρδισμού”, σημειώνει ο αεροπόρος!
Ακολούθησαν διάφορες επιτελικές θέσεις, ενώ αντάμωσε ξανά με τον αγαπημένο του Κουρσάρο το 1995, ως Διευθυντής Επιχειρήσεων Εκπαίδευσης στην 116 Πτέρυγα Μάχης του Αράξου, όπου βρισκόταν σε εξέλιξη η παραλαβή και ένταξη των βομβαρδιστικών A-7E/TA-7C τα οποία παρελήφθησαν συνολικά από τα αποθέματα του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, συμπληρώνοντας την δύναμη κρούσης της ΠΑ με 68 συνολικά αεροσκάφη!
“Το Α-7 ήταν ένα αεροσκάφος που ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Ο μεγάλος αριθμός οπλικού φορτίου που μπορούσε να μεταφέρει, η ακρίβεια με την οποία μπορούσε να χτυπήσει τους στόχους, η ασφάλεια με την οποία μπορούσε να πετάξει ο χειριστής, η δυνατότητά του να πετάει σε χαμηλά ύψη αποφεύγοντας τα εχθρικά ραντάρ, ήταν τα στοιχεία που το έκαναν να ξεχωρίζει. Τα στοιχεία αυτά δεν αναπληρώνονται. Μπορεί τα σύγχρονα αεροσκάφη να είναι ανώτερα τεχνολογικά, όμως η δύναμη πυρός είναι μικρότερη”.
