H ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ Κ. ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ της ΠΟΛΥΤΕΚΝΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΠΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Σας καλωσορίζουμε στην Πάτρα των 300.000 κατοίκων ( που σε λίγα χρόνια δεν θα ‘ να τόσοι…) , τρίτη πόλη της Ελλάδας των 10.000.000 ( που σε λίγα χρόνια ούτε αυτοί θα είναι τόσοι…).
Σίγουρα, σε λίγες μόνο γραμμές δεν μπορούν να αποτυπωθούν αιτήματα , άγχη , παράπονα , αγωνίες ζωής μιας μεγάλης κι ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας.
Σίγουρα, δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία επιστολή διαμαρτυρίας-αφύπνισης που λαμβάνετε, είτε από την ανώτατη συνομοσπονδία, είτε από τους συλλόγους πολυτέκνων από όλη την Ελλάδα.
Μπορεί και να έχετε σκεφτεί … «πφ! πάλι αυτοί οι πολύτεκνοι!»
Ξέρετε Κύριε Πρωθυπουργέ ,
Δεν είμαστε ούτε γραφικοί , ούτε παλιομοδίτες , ούτε επαίτες.
Είμαστε και μεις περήφανοι Έλληνες ! Κι έχουν το μείζονα λόγο να είμαστε και πιο περήφανοι από άλλους.
Γιατί είμαστε περήφανοι γονείς πολλών παιδιών !
Είμαστε αυτοί που με όλο και αυξανόμενες υποχρεώσεις (όπως και όλοι οι Έλληνες ) και με όλο και μειούμενα , έως κι εκμηδενιζόμενα εισοδήματα (όπως και όλων των Έλληνων ) καλούμαστε να μεγαλώσουμε τα πολλά παιδιά μας με αξιοπρέπεια παρέχοντάς τους τα ελάχιστα εφόδια , απαραίτητα για «να κοιτάξουν την ζωή στα μάτια».
Με τις πολιτικές , που εδώ και μια δεκαετία οι ξένοι δανειστές μας επιβάλλουν και οι ελληνικές κυβερνήσεις αγόγγυστα και πρόθυμα υλοποιούν , περικόπτονται (με τάση να εξαλειφθούν εντελώς, ας μην γελιόμαστε ) οι παροχές που είχαν δοθεί διαχρονικά από κυβερνήσεις όλων των κομμάτων και ιδεολογικών αποχρώσεων .
Παροχές, αποτέλεσμα διεκδικήσεων κι αγώνων του πολυτεκνικού κινήματος.
Παροχές, που μέρος τους περνούσε ομόφωνα από τις αρμόδιες επιτροπές της βουλής.
Παροχές, που αποτελούσαν από την μια ένα χέρι βοηθείας και μια επιβράβευση κι από την άλλη ένα κίνητρο προς τους νέους για την δημιουργία οικογένειας , μεγάλης, πολυμελούς οικογένειας.
Αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα, ούτε μεγαλοψυχίας , ούτε ελεημοσύνης , ούτε φιλανθρωπίας των εκάστοτε κυβερνήσεων.
Αποτελούσε πολιτική κι εθνική επιλογή , για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας και επίλυση του δημογραφικού προβλήματος.
Δημογραφικό ….. Μεγάλο το πρόβλημα Κύριε Πρωθυπουργέ.
Δεν θέλω να κουράσω με αριθμούς κι επίσημα στοιχεία , τα γνωρίζετε άλλωστε .
Τα γνωρίζουμε όλοι .
Γνωρίζουμε ότι την εποχή των μνημονιακών ετών, για πρώτη φορά από το 1921, οι γεννήσεις στην Ελλάδα κατέβηκαν κάτω από το όριο των 100.000 το 2013!
Γνωρίζουμε ότι οι θάνατοι υπερτερούν των γεννήσεων όλα αυτά τα χρόνια!
Γνωρίζουμε ότι σε μια μόνο πενταετία (2011-2016) ενταφιάσθηκε, ναι ενταφιάστηκε μια ολόκληρη πόλη των 114.015 ψυχών!
Αλήθεια , πως είναι δυνατόν να αγνοούμε αυτό το προφανές και τεράστιο εθνικό πρόβλημα ;
Πως είναι δυνατόν να μην βλέπουμε το αυτονόητο;
Η χώρα μας γερνάει …
Η χώρα μας πεθαίνει …
Κι αυτό ακριβώς , Κύριε Πρωθυπουργέ , είναι ίσως πρόβλημα μεγαλύτερο κι από το οικονομικό.
Τα μεγάλα οικονομικά κεφάλια, μέσα κι έξω από την Ελλάδα, έχουν «ξεχάσει» να γράψουν δίπλα στην λέξη Κεφάλαιο την λέξη Παιδιά.
Το κάνουν σκόπιμα και μελετημένα. Για κάποιους δικούς τους λόγους δεν θέλουν να σφύζει από ζωή η Ελλάδα και να είναι εθνικά κυρίαρχη και ισχυρή. Θέλουν τη πατρίδα μας υποχείριό τους.
Όμως, το μέλλον είναι τα παιδιά μας . Και το κεφάλαιο της χώρας μας είναι τα παιδιά μας .
Χώρα χωρίς παιδιά είναι χώρα χωρίς μέλλον…
Όταν οι οικονομικοί πίνακες δεν θα ‘ ναι πια «κόκκινοι» και θα φυσάει ο αέρας ανάπτυξης ….
εσείς θα θέλατε να είστε πρωθυπουργός ενός γηροκομείου και κυβερνήτης μιας «ευημερούσας», αλλά άδειας χώρας;
Αυτό είναι το όραμα σας;
Το δικό μας πάντως όχι ….
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΠΟΛΥΤΕΚΝΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΠΑΤΡΩΝ & ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ